Galatasaray enteresan bir sezon geçiriyor. Enteresan çünkü dışarıdan bakıldığında sarı kırmızılıların puan cetvelindeki durumu hiç fena değil. Lider ile aradaki puan farkı beş, dört haftadaki üç yenilgi haricinde takımın kazanma yüzdesi gayet yüksek ve ligin ikinci yarısında derbiler TT Arena’da oynanacak. Fakat bir de içeriden bakış var ki oradaki tablo yukarıdakinden çok farklı. Teknik direktör Rikerink’i eleştirmek için adeta fırsat kollanıyor, toplanan 39 puana neredeyse mucize gözüyle bakılıyor ve herkesten önce Galatasaraylılar kendi takımlarının şampiyon olacağına fazla olasılık vermiyor.
Rikerink konusu gri. Bir yanım, Hollandalı teknik adamın Galatasaray gibi bir takımı idare etmek için fazla tecrübesiz olduğu ve yönetimin kendisinden “rica minnet” A takımın başına geçmesini istediği için onun bu denli acımasızca eleştirilmesi doğru değil diyor. Fakat diğer yanım da geçmişi nasıl olursa olsun artık Galatasaray’ın teknik direktörü apoletini takmış bir kişinin eleştirilerden nasibini almamasının, bu anlamda olumlu bir ayrımcılığa tabi tutulmasının doğru olmadığını söylüyor. Bu iki düşünce arasında son kararım Rikerink’e saygı duymak ve onu sahip olduğu göreve layık görmek yönünde ki bu anlamda kendisinin olumlu veya olumsuz eleştirilere diğer herkes gibi tabi olmasını gerektiriyor. Rikerink’in iki büyük eksikliği var: akan oyuna doğru müdahalelerde bulunamamak ve futbolcuları disiplin altında tutamamak. Onun önceki görevinin alt yapı hocalığı olduğu düşünüldüğünde bu iki eksiklik çok şaşırtıcı değil ve bunların nedenleri ortak: tecrübesizlik. Fakat onun takımı iyi hazırlama ve kadroyu iyi tespit etme gibi iyi olduğu da iki alan var ve bu sayede bugün Galatasaray ligde iyi bir konumda.
Rikerink’in takımı iyi çalıştırmasına ek olarak Galatasaray’ın iyi bir kadrosu var; daha doğrusu iyi bir ilk on biri. Yedek kulübesinde, sahadaki oyuncuları aratmayacak oyuncuların azlığı sarı kırmızılılar için önemli bir risk fakat bugüne kadar bu risk gerçeğe fazla dönüşmedi. Snayder’in tekrar form yakalaması, Bruma’nın bu sene çok iyi bir sezon geçirmesi, yeni transfer Rodrigez’in hazır ve uyumlu oluşu, Podolski’nin kalitesi, Selçuk’un takıma katkısının artması Galatasaray’ın kadrosunu lig seviyesinin üzerine taşıyor. Savunmadaki kırılganlık, stoperlerin çok hata yapması ve beklerdeki inişli çıkışlı performans önemli eksiklikler ama genel anlamda Galatasaray’ın özellikle 11 kişilik kadrosu ligin seviyesinin üzerinde.
Galatasaray alışılmışın aksine bu sene sessiz ve derinden ilerliyor. Kulübenin yeterince iyi olmadığı için sarı kırmızılı futbolcuların sakatlık yaşamama ve ceza alma lüksleri yok. Sonunu getirip getiremeyeceklerini zaman gösterecek ama Rikerink ve öğrencileri şampiyonluk yarışının sonuna kadar içinde olacaktır.
can.nizamoglu@gmail.com
