En son 26 yıl önceydi Beşiktaş’ın iki yıl üst üste şampiyonluk sevinci yaşaması. Bugün bu “eski” duygu siyah beyaz gönüllerle tekrar buluştu. Hem buluştu hem de gelecek için umut verdi…
Ezeli rakipleri yanlış hesapları nedeniyle sezon sonunu zor getirirken Beşiktaş öyle bir iki senelik değil, ta Aybaba döneminden beri ektiği tohumların meyvelerini topluyor. Maddi açıdan “feda” seviyesinden, dönemsel olarak kâr eden tek takım olma mertebesine gelinirken sportif olarak da “öğrenilmiş çaresizlik” yerini özgüvene bıraktı son yıllarda.
İyi futbolun iyi oyuncularla oynandığı kesin ama Beşiktaş’ın başarısında aslan payı Şenol Güneş’in. Zira Şenol Hoca geçen sene birlikte mutlu sona ulaştığı mürettebat değişse de gemiyi yine sağ salim limana ulaştırmayı başardı. Takımın en etkili iki oyuncusu gitti, yerlerine başkaları geldi; sonuç değişmedi. Aslına bakılırsa gelenler gidenlerin yerini kolay kolay dolduramazdı ama kalanlar da geçen seneye göre vites yükseltti.
Hücuma dönük anlayış siyah beyazlıların bu sene de en büyük gücü oldu. Savunma hem bireysel hem de toplu anlamda vasatı ya aşar ya aşamazken kolay gol bulma anahtarı çoğu kapıyı açtı; savunmaya iş bırakmadı.
Şampiyonlar Ligi’nde başlayıp Avrupa Ligi çeyrek finalinde biten macera kötü değildi ama pekâlâ daha iyi olabilirdi. İki kupaya veda şekli de özellikle zihinsel açıdan yıpratıcı oldu. Psikolojik bir zorluk da şampiyonluk havasına erken girmekti. Normalde son haftalarda yaşanacak hislere iki ay öncesinden kapılmak, şampiyon gibi hissetmek ama bir yandan da maçları oynamak zorunda olmak takım için aşılması gereken bir sorun oldu; fakat aşıldı. Elbette şampiyonluk yarışındaki rakibin Başakşehir olması bu konuda Beşiktaş’a yardımcı oldu. Zira rakip Fenerbahçe veya Galatasaray olsa muhtemelen baskı çok daha güçlü olup rakibin son düzlükteki puan kayıpları Başakşehir’inki kadar çok olmazdı.
Futbolun belki doksan dakika içinde adaleti yoktur ama genelde vardır. Sezonun genelinde Beşiktaş’tan daha iyi oynayan, onlardan daha çok isteyen ve onlardan daha iyi “takım olan” olmadı. Oğuzhan durduğunda Babel devreye girdi, Tosiç’in hatalarını Fabri telafi etti, Abubakar sallanırken Cenk sahne aldı; Atiba’nın bile yeri doldu ve Beşiktaş futbolun adaleti sonucu şampiyon oldu.
can.nizamoglu@gmail.com
