Seri galibiyetler, Trabzonsporluların keyfini iyice yerine getirdi… Nerede o ilk yarı yerlerde sürüklenen, milyonları kahreden Trabzonspor? İkinci yarının başlamasıyla, yapılan takviyelerle bambaşka bir Trabzonspor izliyoruz; özlenen ve de beklenen…
İnsan sormadan edemiyor; bu hamleler neden ligin başında yapılmadı/ yapılamadı?
Moraller yerine gelince, Trabzonsporlular adeta seferberlik ilan ettiler. 60 yaşındaki teyzelerden tutun, yıllardır küskün Trabzonsporlular soluğu bilet gişelerinin önünde aldılar. Öyle ki, gişelerin önündeki kalabalık; 70’li yıllardaki yağ, şeker ve ekmek kuyruklarını akıllara getirdi!
Trabzonsporluların takımlarının yanında olması, 7’sinden 70’e herkesin kenetlenmesi; 70’li yıllardaki Trabzonspor ruhunun geriye geldiğinin müjdesini verir gibiydi. Biz buna önümüzdeki yılların provası da diyebiliriz…
Sahaya gelince…
Sezon başından bu yana girmediği kadar gol pozisyona girdi bordo-mavili futbolcular. Alanyaspor kalecisi Haydar’ın da hakkını vermek gerekir; adeta kalesinde devleşti.
Gol kaçırma yarışının başrollerinde Rodallega olmak üzere, yardımcıları Olcay, Yusuf ve Castillo diye sıralayabiliriz. Bir puan için Trabzon’a gelen Alanyasporlu futbolcular, günümüz çağdaş futbolunun kademeli savunma anlayışını çok iyi uygulayarak, bordo-mavili takımın ataklarını tehlike çok daha fazla büyümeden gayet iyi durdurdular. Bu da Saffet Susiç’in dersini ne kadar iyi çalıştığının göstergesiydi ki; karşılığında bir puan alarak Alanya’ya döndüler.
Trabzonspor, sahasında bir puan kaybetmesine rağmen sezon boyu en iyi oynadığı maçlardan birini oynadı dün gece. Tüm planların önümüzdeki yıl üzerine yapıldığından, gelecek sezon adına hem camia, hem tribünler, hem de sahada oynanan futbol ümit verdi. Ha, duvarı aşıp da, bir başka ifadeyle Haydar’ı geçip golü bulabilseydiler Trabzonsporlular çok daha mutlu olacaklardı, o da ayrı..!
