Sabaha kadar yağan yağmur..

Yağmur yağdı sabaha kadar ve ben hayatımda ilk kez hiç uyumadan izledim..

Yağdıkça yağdı...

Sicim gibiyken su yolları, giderek arttı..

Derelere, oradan nehirlere, şelalelere dönüştü..

Usulca izledim bir kenarda..

Akıp giden suların aynasında hiisettim bütün resimleri, sesleri, dokunuşları..

Dostum diyen düşmanları..

Seviyorum diyen sevgisizleri..

Ağlamadan ağlayabilenleri..

Gülerken gülemeyenleri..

Sevgisizliğin toprağında büyütülmüş yalanları..

Aldatmanın cinselliğe indirgenmiş zavallılığını..

Usulca izledim bir kenarda..

Birer birer geçtiler önümden akışta..

Dudağımın kenarında küçük bir gülümsemeyle onlara veda ettim..

El salladım arkalarından.

O yüzler, o sesler, o kokular, o lezzetler, o dokunuşlar..

Akar gider, ben izlerim..

İzlerim,

Bir iki tanesi benim hikayemdir.

Güçlüdür.

Sonsuz bir yaşama dairdir.

Alırlar beni kollarına..

Kimi zaman bir bakış..

Bazen bir kelime..

Unutulmamış bir an..

Yeşillerle, mavilerle yaratılmış bir tablonun renkleri..

Hikayemdir.