31 Mart seçiminin üzerinden neredeyse üç hafta geçti. Görünen o ki YSK’dan İstanbul konusunda son söz işitilene kadar da tartışması tam olarak bitmeyecek. Meclis, 23 Nisan özel oturumundan sonra da çalışmayacak gibi görünüyor.
Ankara’da birçok kişinin üzerinde mutabık olduğu konu, son 5 yılda 7 kez sandık başına gitmenin sadece seçmeni değil, siyasetçiyi de parti teşkilatlarını da yorduğu. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçilmesinden 9 ay sonra tekrar sandık başına gidilmesi nedeniyle sistemin oturmasına da bu nedenle yoğunlaşılamadığı gözlemleniyor. Sık aralıklarla seçim yapmanın bir başka etkisi, yasal düzenlemelerin sekteye uğraması. Tartışmalı, çok taraflı ya da olgunlaşması için zaman gerektiren çalışmalar hep bir seçim sonrasına öteleniyor. YSK, kararını açıkladıktan sonra göreceksiniz Meclis’te bir kez daha hummalı bir çalışma dönemine tanıklık edilecek.
Geçen dönemin dersleri
Öte yandan geride bırakılan özellikle son bir yıllık dönemin çıktılarının da önümüze yeni düzenlemeler olarak geleceğini göreceğiz. Örneğin sık aralıkla seçim yapmak yerine yerel ve genel seçimlerin aynı takvime denk getirilmesi gibi. Mart ayında yerel seçimin kış aylarında zorlu bir kampanya dönemi anlamına geldiğinde hemen hemen tüm partiler mutabık. Dolayısıyla iki seçimin bir arada yapılması planlanıyor. Böylece partiler tek bir kampanya ile seçmeni bir kereliğine sandık başına çağırabilecek.
İktidar partisi kaynaklarına göre, takvim değişikliği aslında daha geniş kapsamlı bir çerçevenin parçası olarak düşünülmeli. O çerçeve de, siyasi partiler ve seçim kanunlarında yapılacak değişiklik. Hatırlanacağı gibi, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçiş hazırlığı sürecinde AK Parti, 5 uyum komisyonu oluşturmuş, ancak bunların çalışmaları 24 Haziran seçimi nedeniyle yarım kalmıştı. Yürütmenin yapılandırılması, kamu personel rejimi, yerel yönetimler, iç tüzük dışında bir komisyon da siyasi partiler ve seçim mevzuatının uyarlanması için kurulmuştu. Yakında yarım kalan bu çalışmalar tekrar canlandırılacak.
Siyasi partiler, seçim, yerel yönetim
AK Parti, siyasi partiler kanununu sil baştan ele alarak, özgürlükçü, kısa ve öz bir yasayı hedeflemişti. 12 Eylül döneminin eseri olan Siyasi Partiler Kanunu ile 5 ayrı seçim kanununda 400 maddeye dağılmış olan düzenlemelerin de yaklaşık 150 maddelik tek bir çatı yasada toplanması öngörülmüştü. Gelecek dönemde buradaki değişikliklere eklenmesi tartışılacak başlıklardan birisi yerel seçimde de partiler arasında ittifakı yasal çerçeveye kavuşturup kavuşturmamak olacak. Yerel seçimlerde ittifakın son derece zor olduğu vurgulanarak, genel seçimde ittifak için yasal düzenleme ile yetinilmişti. Ancak partiler yerelde de, “iş birliğine” mecburiyet hissetti. Bu kez de belediye meclis üyeliklerinin belirlenmesi partiler açısından sıkıntı yarattı. Bir başka nokta il genel meclisleri için ayrıca üye seçimi gerekip gerekmediği. Gelecek seçime kadar 41 ilin belediye başkanı şehrini, çoğunluğu kendi partisinden oluşmayan meclislerle yönetmeye çalışacak. Ayrıca muhtarlık seçimlerinin de belediye seçimine denk gelmesinin, “seçmen göçü sakıncası” yarattığı ortaya çıktı. Kaynak, yetki, sorumluluk açılarından yerel yönetimlerde yeni düzenlemeler de bir başka başlık olacak.
Yani geçen seçimin çıktıları, gelecek seçime hazırlığın ajandasını oluşturacak.
