* İyi ki varsın Lefterim
Büyükadalı Lefter, futbolu bırakalı 56 yıl oldu. Kıvrak çalımlar çok uzaklarda kalsa da o adı hâlâ dillerde dolaşan bir futbol efsanesi
Yıl: 2008
Yer: İstanbul – Büyükada
Barış: Lefter Bey! Affedersiniz efendim, rahatsız etmiyorsam sizinle fotoğraf çektirebilir miyim? Bu onuru yaşamak istiyorum.
Lefter: Benimle mi? Genç adam artık ünlü değilim ki. Bir sürü yıldız varken benimle neden zamanını harcıyorsun?
Barış: Zaman harcamıyorum, unutulmaz bir an yaşıyorum. Lefter’den daha büyük bir yıldız da göremiyorum. Sizinle konuşuyorum, hatta yüzünüzdeki tebessümden anladığım kadarıyla birlikte bir fotoğrafımız bile olacak.
Lefter: Hadi olsun be! Gel yanıma haydi!
Barış: İyi ki varsınız.
Lefter’i izleme ayrıcalığı
Oldu. Fotoğrafım oldu. Lefter ile anım oldu.
Peki bu satırların yazarı sadece bu küçük ama unutulmaz anısıyla mı, yoksa spor kitabı okuma sevgisi sayesinde öğrendikleriyle mi size Ordinaryüs’ü anlatacak?
Büyük usta Lefter’i izleme ayrıcalığı yaşayanları ne kadar kıskansam da söz hakkının onlarda olduğunu biliyorum.
Saha temaşa sanatının bu en büyüğü, akıl yok edici eşsiz futbolu ile sahalara yazılması çok zor bir ‘Lefter Klasiği’ bırakıp giderken, arkasında ağaç kovuğu değil, 30 yıldır her gün bollanan bir boşluk bırakmıştır…
Üniversiteye ayak sürmediği halde, çimenlere bir kürsü kurup anlatılamaz futbolunun başına ordinaryüslük serpuşunu geçiren Lefter Küçükandonyadis.
İslam Çupi – Tercüman Gazetesi 11 Haziran 1980
Tek başına bir takımdı. O iyi oynadığı zaman hiçbir rakip onu durduramazdı. Topu istediği yere atardı. Frikikleri, penaltıları önlemezdi. Rakiple dalga geçerdi.
Can Bartu – Fenerbahçe’nin efsane yıldızı
Eğer Lefter’i seyretmeseydim, kendimi eksik adam hissederdim.
Necmi Tanyolaç – Efsane gazeteci