Trabzonspor, Süper Lig’de transfer tahtası FIFA tarafından kapatılan tek kulüp.
Çok oyuncu kaybetti, çok sakat verdi, eksiği fazla idi. Bu olumsuzluklara karşın devre arasında kadrosunu takviye edemedi.
Dolayısıyla elde ne varsa kullanmak zorundaydı. Teknik Direktör Ünal Karaman elbette şapkadan tavşan çıkaramayacaktı. Sivasspor karşısında en iyisini ve inandığı isimleri sahaya sürdü.
Sorun ise tercihler olarak göründü. Sosa ve Onazi’nin yokluğunda savunmanın önünde Yusuf ile Abdülkadir Ömür’e görev vermesi, hücum yönü yüksek bu iki oyuncuya adeta kelepçe taktı. Karaman 25. dakikadan sonra inadından vazgeçip Abdülkadir’i sevdiği sağ kanada, adaşını ise Yusuf’un yanına çekince, Trabzonspor oyunda dengeyi kurdu. Doğrusu da bu idi.
Her iki takımın da benzer oyun anlayışı benimsemesi, ilk yarıda pozisyon olarak son derece kısır bir görüntünün ortaya çıkmasına neden oldu. Dişe dokunur tehlike sayısı ikiyi geçemedi. Ekuban, Rodallega ve Nwakaeme üçüncü bölgede son derece etkisiz kaldı. Bu bölümün ve maçın yıldızı stoperde Hüseyin oldu. Çok kritik en az 7 müdahade bulunurken, yıllardır Trabzonspor forması giyiyormuş gibi kendinden emin ve rahattı. Bu arada kaleci Uğurcan’a ve Abdülkadir Parmak’a da ayrı bir parantez açmak gerek. Alt yapıdan yetişen ve formayı kapan bu gençler, futbolumuzun geleceği olacaklar. Helal olsun hepsine.
İkinci yarı mı? Nefes kesen bir 45 dakika izledik.
Peki ne değişti? Eğer her iki takım da gerçekten üç puanı istiyor ve bunun için esktra bir efor sarf etmeyi göze alıyorsa, futbol güzelleşiyor, keyif veriyor, nefes kesiyor.
Kazanan yoksa sorumlusu direklerdir. Sivasspor’un bir, konuk ekibin iki gol vuruşunda skorun zenginleşmesini engellediler. Trabzonspor golü yedikten hemen bir dakika sonra karşılık verince, ortalık adeta yangın yerine döndü. Elbette iki takımın da risk alması etkili oldu pozisyon zenginliği yaşanmasında. Ama ibre Trabzonspor’u gösteriyordu son bölümlerde.
Rakip kalede çok etkili olmaya başladığı bu anlarda Nwakaeme, Ekuban, Abdülkadir Parmak ve Yusuf ile bulduğu fırsatları değerlendiremedi. Sivasspor kalecisi Tolgahan takımının puan almasında aslan payına sahipti.
Objektif gözle bakarsak kaybedene yazık olacak bir maçtı. Öte tarafta iki takım da kazanmayı hak edecek bir performans sergiledi.
Trabzonspor adına söylenecek olumlu çok şey var. Öze dönüş sezonunda Ünal Karaman’ın görev verdiği çocukların hepsi, kırk yıllık Trabzonsporlu gibi. Hata yapmıyorlar mı? Yapacaklar. Böyle pişecekler ve Trabzonspor’un geleceğini şekillendirecekler.
Dün akşama dair son söz, Karadeniz fırtınası öyle veya böyle yeniden esmeye başlayacak! Görüntü ve sinyaller böyle...
