Başakşehir’in belki de göze hoş gelmeyen, fakat takır takır işleyen bir sistemi var. Uzun zamandır birlikte oynamanın verdiği avantaj ve tecrübeyi de ekleyin, dün maça fırtına gibi başlayan Trabzonspor’u önce bekleyeceği sonra zaaflarını kollayacağı ortada idi.
Lider takım başkanı ve teknik direktörü her ne kadar şampiyonluk sözcüğünü kullanmaktan çekinse de, adım adım, maç maç hedefine doğru ilerliyor. Aslında bu mütevazılık Başakşehir’in başarısının da sırrı...
Evet; ev sahibi takımın orta sahası, yoklukta o görevi yerine getirmekte zorlanacakları bilinen Yusuf ve Kamil Ahmet’ten kurulmuştu. Gözler de Sosa-Onazi ikilisini arıyordu. Üstelik yedek kulübesi, gencecik çocuklardan oluşmuştu. Hamle oyuncusu yoktu Ünal Karaman’ın. İlk 20 dakikadaki baskı golü getirebilse, Abdullah Avcı’nın da planları değişebilirdi.
Futbol hatalar oyunu, karşınızda “adı bile yeter” dediğimiz tarzda usta isimlerin bol olduğu bir rakip varsa ve hedefe emin adımlarla ilerliyorsa, çok daha dikkatli olmak zorundasınız. Aksi takdirde faturayı keserler.
Robinho’nun maçın ilk tehlikeli atağında kaçırdığı, ya da Uğurcan’ın kurtardığı gol, tehlike sinyallerinin başlangıcı idi. Zaten ardından sazı eline aldı Başakşehir. O ana kadar kendini sol kanatta unutturan Arda onu karşılamakla sorumlu Pereira’yı enfes bir vücut çalımı ile geçip, topu İrfan Can ile buluşturduğunda, coşkulu stat ölüm sessizliğine büründü. İlk yarının son dakikalarında bu kez Clichy deneyimin ne olduğunu gösterdi.
Peşi sıra gelen gollerin Trabzonspor gibi bir takımı derinden etkilemesi kaçınılmazdı. Hele ikinci yarının hemen başında fark üçe çıkınca, maçı buradan çevirmek mucize bir işti. Ekuban’ın golü mü? Umut fakirin ekmeği, devamının hemen gelmesi gerekiyordu, olmadı.
“Yaşlı” Başakşehir topu koştururken, Trabzonsporlu oyuncular enerjilerini ölçülü kullanamadıkları için çok zorlanmaya başladı. Tempo, pres ama nereye kadar? Yusuf’un 79. dakikadaki jenerik sayısı bile motivasyon olamadı takıma. Top kayıpları ve basit hatalar işini kolaylaştırdı Başakşehir’in. Kapanış sayısı Visca’dan geldi.
Trabzonspor taraftarı şu gerçeği kabul etmeli. Şampiyonluk şarkılarının söyleneceği sezon, bu sezon değil. Kısıtlı kadrosu, transfer yasağı, ekonomik tabloları ile elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan yönetimin ve iyi niyetli genç oyuncu topluluğunun sabırla desteklenmesi gerek. Kimse boş hayeller peşinde koşup bu insanları baskı altına almasın.
Dünkü skor, Trabzon gibi önemli bir deplasmandan Başakşehir’i elbette iddialı ve avantajlı konuma getirdi. Yarışı nerede bitireceğini kestirmek kolay olmasa da, takipçileriyle puan farkını koruduğu müddetçe ligin altıncı şampiyonu unvanına ulaşmak için son maça kadar mücadele edeceği kesin...
