Çocukların istediği her şeyi yapmak onlara zarar veriyor

“Ben yaşayamadım, çocuğum yaşasın.” Mantığı göründüğü kadar masum değil

Her anne baba, çocuğunun mutlu olmasını, tüm ihtiyaçlarının karşılanmasını ve eksiksiz büyümesini ister. Kendi çocukluğunda yaşayamadığı ve içinde ukde kalan şeylerin çocuğunda da olmasına müsaade etmek istemez. Fakat bu durum çocuğunher dediğini yapmaya, her istediğini almaya varırsa, çocuklarda doyumsuzluk meydana gelecektir.

Her istediği yapılan çocuk mutsuz, tatminsiz ve sabırsız olur. Değer vermeyi, elindekinin değerini bilmeyi öğrenemez. Çünkü bunu öğreneceği bir ortam ona sunulmamıştır.

Emek vermeyi öğrenmesine izin verin

Bir şeyi elde etmek istediğinizde onun için çaba harcar, emekverirsiniz. Bu süreçte yerine göre disiplinli bir çalışma sergiler yerine göre fedakarlıklar yaparsınız. Amacınıza ulaştığınızda ise elde ettiğiniz şeyle gurur duyar ya da ona değer verirsiniz. Ayrıca kendinize olan güveniniz de artar.

Peki, çocuğunuzun istediği her şeyi elde etmesine siz yardımcı olursanız az önce bahsedilen durumların gerçekleşmesi sizce mümkün olur mu?

Siz de mümkün olmayacağını biliyorsunuz. Çocuğunuzun mutlu, özgüvenli, değer vermeyi ve ne istediğini bilen bireyler olması için emek vermeyi öğrenmesine izin vermelisiniz.

Ona sorumluluk verin

Büyük sorumluluklardan elbette bahsetmiyoruz. Çocuğunuzun yaşına ve fiziki durumuna uygun küçük sorumluluklar verin. Örneğin evcil hayvanınız varsa onun suyunu vermek çocuğunuzun görevi olsun. Sabah kalktığında yatağını kendi toplasın. Çok düzgün olması önemli değil. Bırakın yapabildiği kadarını yapsın. Arkasını sürekli toplamayın. Oyuncaklarını kendisi temizlesin, toplasın.

Çok beğendiği oyuncağını almak için ona düzenli harçlık verin, birikimini yapsın ve sabretsin. En son yeterli miktarı sağladığınızda çocuğunuzla beraber gidip o oyuncağı alın. Alırken biriktirdiği paranın dışına çıkmayın.

Çocuğunuza saygı duyun

“Nasıl olsa küçük, aklı ermez.” diye düşünmeyin. Çocuklarınıza küçükken nasıl davranırsanız o da büyüdüğü zaman öyle karşılık verir. Çocuklarınız istediğiniz gibi değil yetiştirdiğiniz gibi bireyler olacaktır. Küçük diye geçiştirmeyin. Sorduğu sorulara özenle cevap verin. Hata yaptığında ona kızmak, bağırmak yerine karşınıza alın ve konuşun. Yaptığının neden yanlış olduğunu açıklayın. Ona ait olan şeylere özenli davranın. Örneğin yaptığı resmi kaldırıp atmak yerine odasına asın. Bu sayede ona ve yaptığı şeylere değer verdiğinizi hissettirmiş olursunuz.