“Artık 4. yıldızı takalım” parolasıyla lige başlasa da yine sıkıntılı bir maceranın sonuna yaklaşan, takım içinde teknik ve taktik sorunları çözmek için yorucu çabalar harcayan ancak bir türlü bunu başaramayan Fenerbahçe için sanki sezonun özeti gibi bir maçtı...
Geçmiş haftaların aksine mecburiyetten ofansif bir kadro sahadaydı...
Advocaat’a yapılan eleştiri de bu değil miydi; “Bu takım savunma ağırlıklı oyuncularla oynamaz!”
Antalyaspor’a karşı Moussa Sow, Alper, Salih, Lens, Emenike birlikte oynadı da ne oldu! Koca Fenerbahçe’nin maç boyunca “bu da kaçar mı” denilecek tek pozisyonu yoktu...
Neden mi? Çünkü bu takım kimliğini kaybetti... Bu takımın DNA’sı değişti...
Son üç sezondur hatalı hoca tercihleri, kötü kadro mühendisliği, yetersiz kulüp yönetimi Fenerbahçe’yi bir Anadolu takımına çevirdi...
Fenerbahçe artık kimseyi şaşırtmıyor, üzmüyor, bunaltmıyor... Oyun kuramayan, topu öne taşıyamayan, gol atma yetileri tamamen kaybolan sıradan bir takım izliyoruz uzun zamandır...
Şimdi söylemler, hedefler yeni sezon üzerine... Peki Aykut Kocaman ile yeniden doğacakları söylenen Salih Uçan ile Emenike mi bu takımın geleceği olacak? Salih için bırakın ilk 11’i, Samandıra’da idmana çıkmak bile bu saatten sonra fazla... Bu yaşta bu siliklik gerçekten hayret verici...
Emenike desen hep aynı havada... Emenike’nin Fenerbahçe futbolcusu olması için önce kendini bulması, ayaklarının yere basması, futbolun zekayla oynandığını anlaması gerek... Bu saatten sonra Emenike’yi sahaya sürmek, kadroda tutmak seyirci ile alay etmek anlamını taşır...
İki yıldır futbolunun üstüne tek bir tuğla koyamayan Ozan Tufan, istikrarsızlık kralları; Volkan Şen, Aatıf, Alper, Neustadter, Hasan Ali, Şener... Hepsi yarım porsiyon...
Fenerbahçe’nin sahada isyan eden, yenilgiyi kabullenemeyen, deyim yerindeyse gerektiğinde topu yiyen tek bir oyuncusu yok ne yazık ki... Böyle bir tabloda başarıdan söz edilebilir mi? Dün gece 36’lık Eto’o’nun performansına yaklaşan tek bir oyuncu göremedik... Varın gerisini siz düşünün...
Başkan Aziz Yıldırım taraftara, camiaya “Gelecek mayıs ayında şampiyon bir başkan olarak karşınıza geleceğim” vaadlerinde bulunuyor... Belli ki yeni bir transfer çılgınlığı kapıda... Ancak bu Fenerbahçe’nin ayağa kalkması, o seyircinin tekrar tribüne koşması, 3-5 takviye veya ateşten gömlek giymeye hazırlanan Aykut Kocaman ile mümkün görünmüyor... Kimse kimseyi kandırmasın...
Bu kulübün acilen fabrika ayarlarına geri dönmesi lazım... Büyüklüğünü hatırlaması lazım...
Böyle Fenerbahçe maç kazansa ne yazar, kupa alsa ne yazar...
Antalyaspor’u da alnı ak, başı dik, cesur ve akıllı futbollarından dolayı kutlayalım... Galibiyeti sonuna kadar hak ettiler...
