Ekonomi Evden çalışma beyaz yakalıyı nasıl etkiledi?

Evden çalışma beyaz yakalıyı nasıl etkiledi?

12.11.2020 - 07:00 | Son Güncellenme:

Sabancı Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi öğretim üyelerinin TÜBİTAK desteği ile yürüttükleri ‘COVİD-19 Gölgesinde Evden Çalışma ve İş-Yaşam Dengesi Araştırması’, pandemi nedeniyle ailesi ile yaşayan ve kısmen de olsa evden çalışan beyaz yakalıları inceledi.

Evden çalışma beyaz yakalıyı nasıl etkiledi

 

604 kişinin katıldığı araştırmanın ilk sonuçları açıklandı. Araştırmaya katılan birçok çalışan haftada en az birkaç gün veya daha fazla evden çalışmayı tercih ediyor. İş yerine geri dönmek isteyenlerin sayısı üst kademe yöneticiler, kıdemli çalışanlar ve erkekler arasında daha fazla. Evden çalışma sürecinde işin aileye müdahalesini en fazla yaşayan grubu ilk kademe yöneticiler oluştururken, ailenin işe müdahalesini en fazla yaşayan grubu öğretim üyeleri.

Haberin Devamı

Araştırma, kadınların erkeklere kıyasla pandemi sürecinde daha fazla zorlandıklarını ortaya koydu. Evden çalışılan dönemde kadınların, işle ilgili rollerinin ailevi sorumluluklarını, ailedeki rollerinin ise işle ilgili sorumluluklarını engellemesine dayalı çatışmaları daha fazla yaşadığı görüldü. Kadınlar, kariyerleri eşlerinin kariyerinden daha öncelikli olduğunda bile ev işlerini onlardan daha fazla üstlenmekte; yorgunluk gibi fiziksel stres belirtilerini ve çaresizlik, kızgınlık gibi psikolojik stres belirtilerini daha fazla göstermekte.

Evli ve çocuklu

Hem iş-aile hem de aile - iş çatışmasının en yüksek olduğu grubu da 6 yaşından küçük çocuğu olan kadınlar oluşturuyor. Tüm bu sonuçlara rağmen, kadınlar pandemi sonrasında olabildiğince sık evden çalışmayı erkeklerden daha çok tercih ediyor.

Haberin Devamı

Evli çalışanlar, ev işleri için daha fazla süre harcayıp kendilerine daha az zaman ayırırken, iş alanlarını evden ayırmakta daha fazla zorlandı. Çocuğu olmayan çalışanlar arasında olabildiğince evde çalışmayı tercih edenlerin oranı yüzde 35’e yakınken, bu oran çocuğu olanlarda yüzde 20’nin altında.

Araştırmayı Sabancı Üniversitesi Yönetim Bilimleri Fakültesi Öğretim Üyesi Doç. Dr. Mahmut Bayazıt ve İstanbul Üniversitesi Psikoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. İlknur Özalp Türetgen   yürüttü.