Beş gol atması değil ama Fenerbahçe’nin Kayseri’den üç puan alması aslında “sıradan” bir olaydır!.. Çünkü süper lig maçlarını sadece deplasmanlarda oynasa, Fenerbahçe şampiyonudur. Şampiyonluktan koptuysa Kadıköy’dendir.
Tuhaflık bu kadarla kalsa iyi...
Asıl ilginç olan Fenerbahçe’nin lig şampiyonluğu ümidi düştükçe futbolunun yükselmesidir.
Neden acaba?
Baskıdan mı kurtuldular?
Can havli mi var?
Yoksa Aykut Kocaman projesinin aykırılığı yüzünden futbolcular sistemi ancak 27. haftada mı kavradılar?
Belki biri, belki hepsi.
Çünkü kadroya bakınca geçmiş haftalarla öyle büyük farklar yoktu Kayseri’de. Ekici kulübede kalmış, Aatıf eski yerine geçmiş, Fernandao ile Soldado değişmiş ki, ikisinin de performansı hemen hemen aynıydı.
İlla fark arıyorsanız, Milli maç arasında Şener’e biraz hareket Souza’ya biraz daha güven gelmiş, takımın en azından sağ kanadı çalışır olmuştu, o kadar.
Peki neydi Fenerbahçe’yi farklı kılan?
Hiç ummadık bir isim; Sumudica!..
Kayserispor teknik direktörü, resmen “İgor Tudor fantezisine” özenmiş bu Fenerbahçe maçında!..
Farklı bir şeyler yapıp Fenerbahçe’yi farklı yenmeyi hesaplamış muhtemelen ve değişikliğe savunmasından başlamış. Süper Ligde ilk kez oynayan genç kalecisi Vedat’ın önündeki dörtlü savunmayı üçlüye indirmiş ki, daha ilk yarısı 3-0 biten maçta Fenerbahçe takımının iki golü bu üçlü savunmanın arkasına atılan topla...
Genellikle hırslı yabancı hocalarda oluyor bu tür çılgınlıklar. Oluyor ve ayaklarına dolanıyor.
Fenerbahçe, maça Sumudica’nın planları gereği hızlı ve baskılı başlayan Kayserispor’un kalesi ve önündeki zaafları on dakikada keşfetti tabi.
Gerisi usta ayaklar ve tecrübe... Fenerbahçe’de tecrübe gani. Fark en iyi kalecilerden belli. Biri ilk maçında, diğeri beş yüzüncü.
Goller arasında Aatıf’ın attığı ikincisi Fenerbahçe seyircilerinin gözlerindeki pası silen cinstendi. Uzaktan üst direğin iç bükeyini nişanladı Aatıf ve Vedat’a yapacak iş kalmadı. Atıf sadece şahane bir gol atmadı, adeta üst direğe Valbuena’nın satış ilanını da astı. Soldado’nun iki golü de ustalığına yakıştığı gibi Fenerbahçe’deki takımdaşlık çizgisini gösterdiği için önemli.
İkinci yarı Kayserispor teknik direktörünün hatasını onarma çabasıyla başladı. Sumudica Espinoza’yı çıkarıp defansı dörtlese de artık önde oynayıp gol atmaktan başka çaresi kalmayan Kayseri, tam da Fenerbahçe’nin istediği açıkları verdi kendi yarı alanında. O kadar ki, Şener sıkı bir koşuyla merkezden girip dördüncü golün sahibi oldu.
Dördüncü golden sonra kalan çeyrek, Fenerbahçe için maç mıydı antrenman mıydı belli değil. Pas yaptığı sürece Kayserispor’un varlık göstermesi bile mümkün değildi, Fenerbahçe de öyle yaptı.
Kocaman, Alper’i Oğuz Kağan’ı oyuna kattı. Takım tempoyu eline aldı. İstediğinde set hücumlarına çıktı, istediğinde oyunu yavaşlattı. Bu arada beşinci golü de Giuliano attı. Yani sezon rekoruna bir adım...
Fenerbahçe’de galibiyet varsa huzur vardı.
Sonuçta, tüm rakiplerinin kazandığı ve azimle hedefe yürüdüğü 27. haftada, sekiz maçını kazansa bile kendi kaderini yazması mümkün olmayacak Fenerbahçe bir kazandı, kaldı yedi...
Valla şampiyonluğa oynayan Galatasaray, Başakşehir ve Beşiktaş’tan bir iki tanesi gelecek haftalarda yenilip/dağılıp Fenerbahçe’nin şampiyonluk ihtimalini depreştirmez ve hoca ile futbolcuları tekrar strese sokmazsa, kalan maçları da alabilir bu takım.
Ne olur kazansa demeyin.
Belki o zaman genel af ilan edilir Fenerbahçe’de.
