Beşiktaş takımı 14. dakikada öyle bir gol attı ki bu golün adını ‘Bilic’ yazsak herhalde abartmış olmayız. Çünkü Bilic oyunun 5. dakikasından itibaren kenardan Gökhan Töre’ye, Olcay’a terse uzun oynaması yönünde kendini yırtıyordu. Almeida’nın attığı bu golün Gökhan-Olcay servisi ile gerçekleşmesi Bilic’in oyunu kenardan ne kadar iyi gördüğünün kanıtıydı.
Bursaspor adına gol, moral döküntüsü yaratırken, Beşiktaş adına adeta bir psikolojik üstünlüktü. Ancak şunu da söylemekte fayda var, siyah-beyazlılarda bireysel kalite yükselmiş. Bu durum saha içindeki toplam kaliteye ulaşmalarını kolaylaştırıyor.
İlk yarıda Olcay’ın vuruşunu Frey’in çıkarması iki güzel hareket olarak aklımızda kalsa da Beşiktaş’ın attığı ikinci golde Fernandes’in kornerini kaleci başta olmak üzere tüm savunma izleyince Sivok’un golü Kartal’ı rahatlattı.
Bursaspor takımının her şeyi olan orta alanda Batalla’nın partneri Beluschi’nin sakatlığının sürmesi, Timsah’ın merkezdeki etkisini yok etti. Ancak işin entresan tarafı bu bölgede oynayan Şamil, Yasin ve Murat üçlüsü bir Beluschi olamadı. İkinci yarıya Bursaspor’un Şamil yerine Kazım’la başlaması bir umudun oluşması ve sağ kanada değer katması beklenirken, Escude’nin golü maçı bitirdi.
Bu sonuç transfer döneminde Beşiktaş’ın dersini iyi çalıştığını kanıtlarken, Bursaspor’da ise takımını iyi göremeyen yönetimin zaafiyetini ortaya koydu.
