Karşılaşmanın ilk dakikalarında Trabzonspor’lu oyuncuların oynama coşkusunu ve kazanma iştahını görünce Timsah adına ‘eyvah’ dedim. Ama futbol oyununun sürprizleri sevdiğini bilen birisi olarak da neden olmasın dedim. Bordo-mavili oyuncuların bir an önce skoru almak adına Olcan ve Yusuf ile kanatlardan gelen, Colman ile hücumu destekleyen, Henrique ve Malouda ile golü isteyen o saldırgan tavırları ile amaçlarına ulaşamayınca, oyun bu sefer 27. dakikada Trabzonspor adına terse döndü. Taiwo’nun duran topta Henrique’nin yardımıyla bulduğu gol, yeşil-beyazlı oyuncuların kendilerine gelmelerini sağladı. Maç özgüvenini yakalayan Bursasporlu oyuncular daha rahat hücum etmeye başladılar. İlk 45 dakikada ikinci golü bulamamalarının tek sebebi vardı; inanç eksikli. 45’te Bosingwa’nın ortasında Olcan’ın attığı beraberlik golünde Timsah savunmasının tamamının hatası vardı.
İkinci yarıda daha kontrollü oynama isteği başına büyük iş açacak derken, önce direkler izin vermedi. Dakika 61’de mükemmel bir kanat organizasyonu ile Sestak’ın attığı gol, yine bir futbol sürprizdiydi. Her iki teknik adamın oyuna yaptığı hamleler dikkatimi çekti. Özellikle Timsah’ta Musa-Yasin değişikliğini ben anlamadım. Bordo-mavilerde Adrian hamlesi, Bursaspor savunması arasına topu sokmak ve dikine oynama isteğiydi ve bence de doğruydu.
Oyunun son bölümünde ise morallenen Timsah’ın koşu kalitesini üst düzeye çıkarması, hem savunma hem hücum prensipleri adına güzel örnekler vermesine sebep oldu. Ama 90’da yine basit bir savunma hatası yüzünden yenilen golle, 2 puan bırakılması Timsah’a hiç yakışmadı ve Timsah adına kaçan balık büyük oldu.
