Ona birkaç saatliğine hayatıma nasıl dokunduğunu ve üstümdeki etkisini anlattım, gülüştük, kahve içtik. Benim gözlerim yine doldu tabii. “Siz benim çocukluğumsunuz” dedim. Hala boğazım düğümlenir. İyi ki tanıdım sizi Madam Kitsa.. İyi ki o güzel, içten gülüşünüzü yıllar sonra yine gördüm. Benim için karşılıksız iyiliğin yaşayan isimlerinden.. Dini, dili, ırkı, cinsiyeti, yaşı aklınıza ne gelirse farketmeksizin hala yüreği iyilik dolu, ahlaklı, saygılı insanlar var. Ne güzel. Ne umutlu…”