‘Gençken isyan etsem hükümete darbe olurdu’

Bir ilkbahar akşamında binlerce kişi ellerinde kırmızı güllerle Paris’in Bastille meydanına yürüyordu. Kalabalık tarihi bir anı kutlamaya gidiyordu. 18 yıl aradan sonra Fransa’da sosyalist bir cumhurbaşkanı seçilmişti. 6 Mayıs 2012 akşamı François Hollande’ın seçim zaferi için Bastille’ye akın edenler arasında felsefe profesörü ve yazar Mazarine Pingeot da vardı. Pingeot 31 yıl önce aynı meydanda tarihi bir ana daha tanıklık etme şansını kaçırmıştı. Üstelik 1981’de meydanda kutlanan öz babası François Mitterand’ın cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmasıydı... Altı yaşındaki Mazarine kutlamalara gidememişti çünkü 14 yıl boyunca Fransa’yı yönetecek babasıyla sanat tarihçisi annesi Anne Pingeot evli değildi. Evli olan Mitterand’ın çocukluk aşkı Pingeot’yla ilişkisi, dolayısıyla kızı da gizliydi.

Mazarine Fransız kamuoyunun önüne ilk kez babası François Mitterand’ın cenaze töreninde çıktı. Annesi Anne Pingeot’yla birlikte babasının resmi nikahlı eşi Danielle Mitterand ve çocukları Pascal, Jean-Christophe ve Gilbert’in uzağında durdu.

Hayatı devlet sırrıydı
Hollande’ın seçim kampanyasına yoğun destek veren Mazarine, o akşam Bastille meydanında kendi tanımıyla ‘hayatındaki bir parantezi kapatarak’, devlet sırrı olarak geçen çocukluğunu ve gençliğini anlatmaya karar verdi. ‘İyi Küçük Asker’ (Bon Petit Soldat) 22 Ekim’de Fransa’da yayınlandı. O zamandan beri de Fransızlar ve Mazarine’in geniş bir portresine yer veren New York Times gibi yabancı gazeteler sunulan Mitterand portresini tartışıyor. Fransız solunun simgesel isimlerinden, siyasi mirası hâlâ sosyalistler için önemli bir esin kaynağı olan Mitterand; Mazarine için Venedik’in San Marco meydanında beraber güvercinlere yem attığı, arka yollardan gizlice girdiği Elysee Sarayı’nda şöminenin başında beraber yemek yediği, annesiyle kirası devlet tarafından ödenen lüks daireye uğradığı gecelerde ona yatmadan önce mutlaka ninni söyleyen bir babaydı. Mazarine’in varlığını sadece Mitterand’ın yakın çevresi ve ‘küçük hanımefendi’nin güvenliğinden sorumlu dokuz koruma memuru biliyordu. Annesinin ‘hayat tarzımı kesinlikle değiştirmem’ itirazının sınırları içerisinde görev yapan memurlar ‘küçük hanımefendi’nin canı bisiklete binmek istediğinde onunla bisiklete biniyordu. L’Express dergisine verdiği röpörtajda “Kimliksiz bir ajan olmaktan daha kötüsü yok. Ebeveynlerimi korumak için iyi bir küçük asker olmam gerekiyordu. Benim durumumda herhangi bir ergenlik isyanı kelimenin tam anlamıyla bir hükümet darbesi olurdu. Çocukluk yapmaya hakkım yoktu” diyerek sırlarla dolu hayatını anlatan Mazarine’in gözünde Mitterand ‘yanında değilken cumhurbaşkanıydı, onu kendisininkine benzeyen köşeli burnundan öperken babasıydı’.

Paris Match ortaya çıkardı
Mazarine’in gerçeklik, görülme, benlik konularında kafasında yarattığı soru işaretleriyle felsefeye yönelmesine sebep olan gizli hayatı 1994’te Paris Match dergisinin kapağıyla darmadağın oldu. 20 yaşındaki Mazarine’i bir sokakta babasıyla yanyana dururken gösteren fotoğraf Fransa’daki her gazete bayisini kaplıyordu. Mazarine ‘tek başına halletmek zorunda kaldığı’ zor günlerini “Bütün hayatınızı görünmezlik üzerine inşa ettiğinizde her yerde fotoğrafınızı görmeniz korkunç bir şiddet. Sadece insanların anlattığı bir hikayeye dönüşüyorsunuz. New York’a erkek arkadaşımı alıp özel jetle gittiğimi yazdılar. Hayatımda hiç Amerika’ya gitmemiştim ve hep tarifeli seferlerle uçmuştum” diyerek anlatıyor.

Hep babamın kızı olacağım
İkinci darbe 1995’te babasının ölmesiyle geldi. Kızını 1984’te nüfusuna geçiren Mitterand ileri derecede akciğer kanseri olduğunu da saklamıştı. Mazarine cenaze töreninden günler önce tanıştığı kardeşleriyle yan yana durarak babasına veda etti. Babasının eşi Danielle Mitterand, kısa süre sonra yayınladığı kitapta Mazarine’in varlığını bildiğini açıklayarak “Bu bir keşif ya da trajedi değildi. Bunun sorumluluğunu üzerime almıştım” dedi. 1998’de ilk romanıyla yazarlığa adım atan Mazarine Pingeot, babasının gölgesinden bağımsız bir hayat sürmek için çok uğraştı. Romanlarında aynı soydan gelme, kişisel özelliklerin aktarımı gibi temaların yoğunluğuna dikkat çekilince Pingeot, babasının hatırasıyla ilişkisinin Bastille’daki kutlama gecesinde değiştiğini vurgulayarak “Her zaman babamın kızı olacağım, ona her zaman benzeyeceğim ama bu artık bir sorun değil” diyor.

Fransızlar siyasilerin hayatını merak etmiyor

IMF Başkanı Dominique Strauss-Kahn’ın mayıs 2011’de New York’taki bir otel odasında bir hizmetçiye cinsel saldırıda bulunduğu iddiasıyla birlikte Fransız basınında özel hayata verilen yer tekrar tartışma konusu oldu. Eski Cumhurbaşkanı Jacques Chirac’ın zihinsel engelli kızından ailesinin isteği üzerine yer vermeyen Fransız basını, Mitterand’ın özel hayatına da saygılıydı. Fakat 2007’de seçilen cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy’nin eşi Carla Bruni’yle basına bol malzeme vermesi geleneği bozdu. 2008’de yapılan bir ankete göre Fransızların yüzde 82’si Sarkozy’nin ‘özel hayatında bir devlet başkanına yakışmayacak şekilde davrandığını’ düşünüyordu. Görevdeki cumhurbaşkanı François Hollande’ın sevgilisi Valerie Trierweiler, Hollande’ın dört çocuğunun annesi Segolene Royal’in seçimlerdeki rakibine Twitter üzerinden verdiği destek de geçtiğimiz aylarda yoğun tartışmalar yaratmıştı.