Keşke Diyarbakır Belediyesporlu futbolcular eşleşme sonrası “Dört” videosu yapmasaydı.. Keşke maç öncesi Galatasaray otobüsünün camları kırılmasaydı.. Keşke İstiklal Marşı okunurken ıslıklama olmasaydı.. Keşke stadın çökme tehlikesine karşın sınırın üzerinde taraftar alınmasaydı.. Keşke tribünlere taş sokulup konuk ekip taraftarlarının yaralanmasına sebebiyet verilmeseydi.. Keşke pankartlarla siyasi mesajlar verilmeseydi.. Keşke olmasaydı dediğimiz olayların ve anların yaşandığı bir gündü.. Oysa Diyarbakır’a ait o kadar özel notlarımız vardı ki.. Ne yazık ki yine provokatörler emellerine ulaştı ve yine güzellikler yerine onlardan söz ediyoruz..
Akşam 5’teki maçı televizyondan göz ucuyla takip eden biri veya maç izlemek için ekranın karşısına oturmuş bir yabancı muhtemelen yeşil-kırmızılı takımın daha etkili olduğunu düşünecek ve ikinci yarıya dair böyle bir tahminde bulunacaktı. Gerçekten iki alt ligde oynayan bir takım için fazla organize, cesur ve ayağa top yapıyorlardı. Galatasaray’ın yedekleri de aslarına çekmiş galiba. Kendilerine gelmeleri için soyunma odasına gitmeleri gerekmiş. Zaten ikinci devre biraz vites yükseltince fark da geldi. Pandev kupada atmaya devam ederek kafa karıştırmaya devam etti. Şimdi gidecek mi yoksa kalacak mı? Makedon golcü fizik olarak çok yetersiz. Bruma da attı ama ya kaçırdıkları? Son vuruş konusunda Portekizli güven vermiyor. Yekta ve Olcan ise kupada iki maçtır profesyonellik dersi veriyor resmen.
