Fabian Torres

Fabian Torres

spor@milliyet.com.tr

Tüm Yazıları
Haberin Devamı

Hayatımda böyle sinirlerin gerildiği bir karşılaşma izlemedim. Şükrü Saracoğlu’nda sadece futbolcular değil herkesin gerilimli olduğu zaten belliydi. Çünkü karşılaşmada rekabet, şampiyonluk, tarihi hesaplaşma, sayamayacağım herşey ortadaydı.
İlk yarım saat oldukça agresif bir futbol izledim. Özellikle bire bir pozisyonlarda oyuncular faullerle oyunu kesti. Tecrübeli hakem Çakır bu müdahalelere yerinde düdükler çalmasaydı belki de ilk dakikalarda saha tam bir savaş alanına dönebilirdi. Belki oyunu durdurdu, ama sahanın karışmasının da önüne geçmiş oldu.
Bir başka gözlemim de Dia’ya gösterilen sarı kart dışında bu agresif oyunun tek kartlı olmaması gerekirdi. Örneğin Elmander’e yapılan hareket de sarı kartı gerektirirdi. Ancak hakem pas geçmeyi yeğledi. Ben ilk yarıda futbol olarak daha çok şey beklerdim. İki takımın sezon boyunca gösterdiği performansa baktığımızda ilk 45 dakika için bu beklentim normal karşılanmalı.
İkinci yarıda futbol adına tek olumlu gelişme, hakem Çakır’ın ilk yarıda gösteremediği kartları peşpeşe çıkarması oldu. Futbolcular sadece Süper Ligi değil Şampiyonlar Ligi’ne direkt katılımı da sağlayacak düsüncede olunca, kısır futbol ikinci yarıda da değişmedi. Futbol olmayınca da sahada bir kahraman gerekirdi, o da hakem Cüneyt Çakır oldu.
Dia’nın ikinci sarı karttan kırmızı görmesi Galatasaray’ı oyun olarak cesaretlendirdi, rakibinin üzerine gitmeye başladı. Alex’in de oyuna girmesi skoru değistirmeye yetmedi. Galatasaray’da açıkcası Şükrü Saracoğlu Stadı’na futbol oynamak yerine beraberliğe gelmişti.
Futbol olarak anlatacağım bir şey olmayınca sözü taraftar ve futbolculara getirmek isterim. Ortam ne kadar gergin olursa olsun, futbolcular bunu sahaya yansıtmamalı. Çünkü yansıttıklarında taraftarlar da bundan etkilenip, taşkınlığı stat dışına taşırıyor. Bu durum ne Türkiye için iyi ne de Avrupa’daki imajı için.....
Sonuçta tebrikler Galatasaray demek gerekiyor. Ancak Fenerbahçe’nin hakkını da herkesin vermesini isterim. Çünkü Galatasaray şampiyonluk kapısından girerken, Fenerbahçe asla arka kapıdan çıkmadı.