Spor yazarları Porto-Galatasaray maçını değerlendirdi
.
1
Olacay şey değil - Serhat Ulueren / Vatan
KIZACAK adam arıyorum bulamıyorum. Fatura kesecek, biraz olsun suçlayacak adam arıyorum yine bulamıyorum. Klasik başlık atıp, “Atamayana atarlar” diyeceğim, kendime yakıştıramıyorum. İşin gerçeği; top G.Saray’ı sevmedi. Yoksa mücadele, oyun kurgusu, plan, taktik 10 üzerinden 10 işledi G.Saray’da. BİR takım düşünün, deplasmanda, üstelik Şampiyonlar Ligi’nin gediklisi bir rakibe karşı bundan daha çok pozisyon Barcelona, Bayern, Real gibi devler bile bulamazdı. ÖNCE yüzde yüz netleri yazalım isterseniz. 1- Maçın başında Sinan 5 metreden bomboş iyi de vurdu, Pereira’ya çarpıp kornere giden, 2- 38’de Nagatomo hafif çaprazdan Casillas’ın bacaklarına nişan almasa, 3- 39’da Onyekuru iyi vursa veya Sinan’a çıkarsa, 4- Sinan 70 metre sürdükten sonra köşeye düzgün vursa veya Rodrigues’e çıkarsa, 5- 58’de Serdar’ı çeken Pereira’yı hakem görse ve penaltıyı çalsa, 6- 76’da Sinan’ın harika pasında Rodrigues sadece çerçeveyi tuttursa... MAÇI 6-3 kazanırdık. GRUPTAN ÇIKARLAR EVET yalan yanlış yok. Arada kaçan çerez pozisyonları yazmadım bile. Porto’nun balık ötesi golü ve onun dışında 2 net pozisyonu varken 6 %100’lük golü kaçıran, atamayan veya son vuruş beceriksizliği göstermiş G.Saraylı futbolculara kızamıyorum, tepki gösteremiyorum. Elbette kimse yarın, gün G.saray’ın kaçırdıklarını değil Porto’nun 1-0’ını konuşacak. Bugün 6 puanımız olacaktı şimdi 3’de kaldık. AMA bu oyunumuzla, enerjimizle Porto’yu evimizde, Schalke’yi de her iki maçta yenebileceğimizi gösterdik. G.Saray bu gruptan biraz zorlansa da, ikinci olsa da çıkacaktır, bundan kimsenin şüphesi olmasın. Dün Dragao’da sadece top istemedi. Sezonun en iyi futbolunu oynadı Terim’in evlatları.
2
Neredesin Gomis - Levent Tüzemen / Sabah
Porto'nun üstünlük kurmasına Galatasaray izin vermedi. Porto'nun üzerine Galatasaray hızlı hücumlarla gitti ve ilk yarıda inanılmaz pozisyonlar buldu. Sadece Sinan Gümüş ikisi net üç gol pozisyonunu kaçırdı. Golcü eksikliğinin acısını çeken Galatasaray'da Onyekuru ile Nagatomo iki atağı kötü vuruş nedeniyle gol yapamadı. Porto deplasmanında eğer bu kadar pozisyona girip gol atamıyorsan bunun adı şanssızlık değil tamamen beceriksizliktir. TV başındaki tüm Galatasaraylılar inanın "Neredesin Gomis!" diye yakınmışlardır. Golcü eksikliğinde Terim'in şapkadan tavşan çıkaracak hali yoktu. Terim'in şartlar gereği hücum hattı için tercih ettiği Onyekuru-Rodrigues- Sinan üçlüsü akılalmaz pozisyonları harcadı. Eğer bir yarışma düzenlenip pozisyonlar dondurulsa ve "Bu vuruşlar ne oldu?" diye sorulsa cevap "Gol" olurdu.. Geçen sezon ligde inanılmaz vuruşlarla kritik goller atan Sinan'a bu saatten sonra "Topa şöyle vurman gerekir" diye öğretemezsin. Eleştirsem de hücumda Galatasaray'ın en isteklisi, yaratıcı oyuncusu ve en çalışkanı yine Sinan Gümüş oldu. Porto savunmasının ağır yapısına rağmen hızlı ve çabuk dediğimiz Onyekuru ile Rodrigues yeterli sorumluluk almadı. Oysa bu ikili Porto savunmasının kanatlarını hallaç pamuğu gibi atmalıydı. Yenilen golde kontrolünde olan Marega'yı unutan Maicon'un ciddi pozisyon hatası vardı. Bu yenilgi Galatasaray'a yakışmadı. Çünkü Porto'ya karşı Galatasaray bırakın bir puan almayı, kazanması gereken bir oyun ortaya koydu, ciddi pozisyonlar buldu ama golcü eksikliğine mahkum olup, kaybetti. Devler Ligi için de "VAR" sistemi şart. Serdar Aziz'e yapılan hareket penaltıydı.
3
Hem atamaz hem de tutamazsan - Ali Ece / Fanatik
Galatasaray ilk yarıda 8 şut attı, 4 net gol pozisyonuna girdi. Bu Devler Ligi’nde son 4’e kalabilen takımların ortalama hücum istatistiği. Lakin Galatasaray, Çarşamba gecesi maçlarında gerçek santrforu olmadan sahaya çıkan tek takım. Misal ilk yarıdaki 4 net pozisyonunun ikisinde Gomis veya yetenek olarak muadili net bir santrfor olsa Galatasaray daha ilk yarıdan 3 puanı getirecek golleri çoktan atabilirdi. Evet, Şampiyonlar Ligi’nin yaşayan efsanesi Casillas, Altın Çağı olan 2010 yazındaki acayip kurtarışlardan nostaljik esintiler sergiledi. Fakat Galatasaray’da gol pozisyonlarına girenler de daha etkili vuruşlar yapmalıydılar. “Atamayana atarlar” derler ya Galatasaray’ın yediği goldeki kadar rakibin en iyi kafa vuruşu yapabilen oyuncusu Marega’yı o kadar boş bırakırsan pozisyona giremeyene bile gol atarlar maalesef! Gecenin sorusu Gomis satılmak zorunda mıydı? Eğer öyleyse, transfer listesinde alternatif olarak Modeste dışında Gomis’in muadili ikinci bir golcü yok muydu? Maçın starı Casillas, ‘Form geçici klas kalıcıdır’ın eldiven giymiş versiyonuydu. Maçın olayı Casillas, Şampiyonlar Ligi’nde ilk kez forma giydiğinde daha doğmamış olan Yunus’un bizzat Casillas tarafından teselli edilmesi. Kısa mesaj Genç kuşağın en iyi yorumcularından Uğur Karakullukçu’yu son bir kez de buradan tekrar ediyorum: Belhanda’nın avukatı olduğun hiçbir davayı kazanamazsın!
4
Hayalleri bırakın - Ahmet Çakar / Sabah
Normal olarak Galatasaray'ın 4-5 gol atarak kazanması gereken bir maçı kaybetmesi beraberinde pek çok soru işareti getirir. Öncelikle şunu belirtelim: Porto gibi iyi bir takıma son yıllarda iç sahada oynanan bir Şampiyonlar Ligi maçında hiçbir rakip bu kadar pozisyon bulamamıştır. Hele hele ilk yarı maç 4 olurdu. Maç boyu Nagatomo, Rodrigues, Sinan'ın kaçırdıklarını alt alta koyduğumuzda çok üzücü bir tablo ortaya çıkıyor. Bu işin yazık boyutu... Ama bu golleri kaçıran oyuncuların hiçbirisi golcü değil. Eren yoktu, Galatasaray'ın vuruş tekniği yüksek oyuncusu da yoktu. Pozisyonlara girildi ama gol gelmedi. Gelelim yenen gole... Her şey Galatasaray'ın kontrolü altında geçmişti. İlk yarı berabere bitti ama ikinci yarının başında Galatasaray kornerden öyle bir gol yedi ki köy takımları bile yemez. Bir korner atışında eşleşmeler bellidir. Portolu Marega kafayı vurduğu an üç metre çapındaki bir dairede hiçbir Galatasaraylı oyuncu yok. Golün tekrarına bakıyoruz, Nagatomo-Marega eşleşmesi gibi görünüyor. Bu da yanlış. Biri dev gibi, diğeri ufacık. Neresinden bakarsanız bakın, Şampiyonlar Ligi'nde bu kadar gol kaçırır, böylesine komik ve enayice gol yerseniz söyleyeceğiniz hiçbir şey olmaz. Tıpkı dün gece Galatasaray'ın bütün suçu kendisinde araması gerektiği gibi. Emre Akbaba'yı alalım dediniz, parayı sarf ettiniz, golcü alamadınız. Ayrıca duran toptan sürekli yenilen gollere de engel olamadınız. Ondan sonra da Fatih hoca "Benim hayallerim var" diyor. Hocam, hayalleri bırak da dün gece yediğiniz gole bak. Böyle gol, bırak hayalleri, rüyalarda bile yenmiyor. İngiliz hakem oyun genelinde objektif. Serdar Aziz'in bir çekilmesi var. VAR olsaydı, penaltı verebilirdi ama Şampiyonlar Ligi'nde böylesine penaltıları kimse vermiyor.
5
İtici güç motivasyon - Mustafa Sapmaz / Akşam
Galatasaray takımının bir havalimanı Porto’ya gidiş görüntüsü vardı. Siyah takım elbiseler içinde gülen yüzler. Önde Fatih Terim. Onca jöne taş çıkartır. Çocukları toplamış, kendinden emin, “Burası bizim mekan” der gibi gidiyorlar deplasmana. İşte tam da o fotoğraftaki gibi başladılar maça. İlk yarının büyük bölümünde istedikleri temponun dışına çıkmasına izin vermediler. Fatih Terim’in yıllardan bu yana duygulara hitap ederek takımlarını yönettiğini söylüyoruz. Bazıları buna, “Ne yani! Sadece bununla mı başarılı oluyor?” diye kafa kaldırıyor. Fatih Terim elbette maç taktiği veriyor, rakip analizi yapıyor, ancak bu durum Fatih Terim’in itici kuvvetinin “Motivasyon” olduğunu değiştirmez. Maç öncesinde, oyuncularını maça götürürken rahatlığında, maç içerisinde dediklerini yapsın yapmasın oyuncularını azarlarken de, amaç motivasyonlarını üst seviyede tutmaktı. Oyuncuların bir an uyumasına izin vermedi. Elbette ilk yarı Muslera’nın Brahimi’nin şutunu kurtarması da Galatasaray’ın maçın içinde kalmasını sağlayan önemli faktör olduğu unutulmamalı. Eren sakat olmasa da Porto deplasmanında bu on bir tercih edilebilirdi. Eksik olarak değerlendirmiyorum. Fakat Ndiaye olsa, çok daha rahat bir oyun ortaya çıkabilirdi. Asıl eksik oydu. Hızlı ataklarla 1-0 öne geçip, skor avantajını aldıktan sonra rakibin üzerine gitmek üzerine kurgulanmış bu on bir, ilk yarıda istediği pozisyonları da buldu! Motivasyon ve basit bir oyun planı üzerine kurulu takım, deplasmanda bulunabileceğinden fazla pozisyon yaratıp, atamadı; stoperlerin Marega’yı unuttuğu bir duran toptan, acemice bir gol yendi. Galatasaray boş alanı bol oyunda, oyuncu değişiklikleri ile savunma disiplinini bıraktı. Boş alanlar iyice arttı. Gol atmak için umursamadığı bu bozuk düzen oyunda, pozisyon bulamazken daha çok tehdit altında kaldı. Fatih Terim, “Herkesin herkesi yenebileceği bir grup” demişti. İkinci maçlarda bunun doğru bir öngörü olduğu ortaya çıktı. Gruptan çıkmak için savunma disiplinini elden bırakmamak gerektiğini bu maça bakarak anlamalı!
6
Şova dönebilirdi, üzücü bitti - Mehmet Demirkol / Fanatik
İlk yarıda Galatasaray, Fernando’nun mükemmel oyunuyla Porto’nun kurmak istediği baskıyı erkenden kırdı ve rakip alana çıktı. İkinci yarıda sarı kartlı Donk’un yarattığı tedirginlikle savunma görevlerinin ön plana çıkması Brezilyalı’nın etkinliğini azalttı. Bunun zincirleme bir etki yaptığını da söylemek lazım. İlk yarıda Sinan, Onyekuru ve Rodrigues’i demarke bir şekilde geniş alanda topla buluşturabildi Galatasaray. Sert orta sahanın yaptığı baskı Portekizlileri zorladı. İkinci yarıda hem bu sertlik sarı kart tedirginliğiyle yumuşadı hem de presle kapılan toplar azalınca Porto iki hızlı hücum kanadımızı daha rahat kontrol etti. Buna rağmen akan oyunda Porto’dan daha çok net pozisyon bulduk. Galatasaray’ın kadrosuna bakıldığında bir deplasman fobisi olması inanılmaz. Geçiş oyununun profesörü sayılabilecek Fernando, iki uçurtma Rodrigues ve Onyekuru ve dün neredeyse bir Gareth Bale golüne yaklaşmış olan Sinan. İşte dün aslında bu takımın kontra oyununa ne kadar yakın olduğunun bir gösterisini izledik. Kaçan 5 net gol gecenin bir şova dönüşmesini engelledi ama bu gerçeği değiştirmedi. Gecenin sorusu 44’de Sinan’ın olağanüstü bir dirplingle 70 metreyi kat edip yaptığı vuruşta Rodrigues’e pas verebilir miydi? Hayır doğrusunu yaptı. Rodrigues kendisini tam olarak demarke şekilde gösteremedi ya da savunma pas kanalını kapattı. Sinan yapması gerekeni yaptı. Belki daha iyi vurabilir miydi diye sorabiliriz. Hepsi bu. Maçın starı İki kaleciye bu ödülü paylaştırmak lazım. Belki Muslera o kornere çıkabilir miydi sorusunu sorabiliriz. Ama Telles’in ‘pası’ da son derece kaliteliydi. Maçın olayı Yenen goldeki adam paylaşımı yüksek kalitedeki oyuna hiç yakışmayan bir acemilik. Savunmada kimse Marega’nın nereden çıktığını anlamadı. Halbuki ideal bir alan savunmasında tam orada en iyi savunmacı kule kimse o olmalıydı. Bir an bazen her şeyi yıkıyor işte. Çok yazık. Kısa mesaj Üzücü. Buradan 1 hatta 3 puan çıkarmak bu oyunla mümkündü..
7
Topu içeri atamayınca - Ümit Aktan / Türkiye
İkinci yarı bir yerleşme hatası ve atamayana attılar fakat oyunumuz bir deplasman maçı için başarılıydı. Sinan’ın muhteşem bir Onyekuru deparı ve asisti sonrası yaptığı gol vuruşu ve Muslera’nın bir refleks harikası olan kurtarışı ilk yarım saatin dengesini gösterdi bana. Takım savunmasında arızalarımız olsa da, rakibin iç saha avantajıyla kurduğu baskı da olsa öne gitmekten çekinmeyen bir ‘klasik Fatih Terim cesareti’ izledik ilk yarım saatte. Ancak dengeyi bozabilme ihtimali Donk’un erken bir sarı kart görmesi ile doğdu; çünkü kalan bir saatten fazlasını sakınarak oynamak zorunda kalmıştı. İlk yarının gol pozisyonlarında 4 bizim, 1 de Porto’nun şansı var. Baskı onlardan ama kontra gol şansları bizden. İkinci yarı bir yerleşme hatası ve atamayana attılar tabii ki... Sonra bir şampiyonlar ligi deplasmanını bırakın bütün grup maçlarına ancak sığdırabileceğimiz gol şanslarını yakaladık ama bir türlü çerçevenin içine vuramadık. Oyunumuz doğru ve bir deplasman maçı için başarılı sayılmalı. Tek sorun eksik oyuncuların çokluğu ve topu içeri atacak adamların oyunda olamayışıdır. Maçın adamı: Yine de MUSLERA
8
Yazık oldu - Attila Gökçe / Milliyet
Beklenenden güzel bir başlangıç, heyecanlı ve akıllı bir ilk yarı sergiledi Galatasaray. Porto gibi tecrübeli bir ekibe karşı kendi ağırlığını, dik başlı bir duruşla ortaya koydu. Öyle bir oyun çıktı ki karşımıza Real Madrid’de efsane yazan kaleci Iker Casillas, gençlik günlerinin en başarılı örneklerinden bir sunum yaptı kurtarışlarıyla. Biri Nagatomo’dan, diğeri Sinan Gümüş’ten gelen iki gollük vuruşu ayaklarıyla kurtarması ise tecrübe ve ustalığına ilaveten şansının eseriydi. Fatih Terim, Porto’daki maça beklenen onbirle başladı. Mariano’nun sağbek görevini Linnes’e vermesi, Ndaiye’nin yokluğunda Donk’u görevlendirmesi, ağrılarından şikayet edince 18’de bile yer bulamayan Eren’in yerine Sinan Gümüş’ü sahaya sürmesi tercihten çok, zorunluluklara dayalı kararlardı. Bu arada Emre Akbaba’nın sakatlığında Belhanda’ya da önemli bir fırsat sunmuştu Fatih Terim. Peki Belhanda bu fırsatı değerlendirebildi mi? Hayır. Kullandığı toplarla etkili bir iş çıkaramadı. Oyun kurgusu ve yaratıcı hamleleri göremedik kendisinden. Fernando’nun oyunun merkezindeki gayretlerini taksir ederek izledik. Ama Ryan Donk, Marega’nın kornere kafa koyarak attığı golde hatalıydı. Serdar Aziz’in başka bir oyuncuya odaklanıp yerini boşaltırken Donk’un o alanı boş bırakmadan Marega’yı engellemesi gerekirdi. Oyunun 1 saatlik bölümü dolarken Belhanda nihayet kıpırdanmaya başladı. 67’de Rodriguez’e attığı pas çok önemli bir gol fırsatı yarattı ama olmadı. Galatasaray adına sanırım en şanssız dakika Rodrigues’in tam da penaltı noktasının hizasında Sinan’ın pasıyla aldığı topu çok kötü bir sağ vuruşla kargalara göndermesiydi. Maicon’un ortaladığı topa gecikerek kafa ile vuran Sinan Gümüş de gol kaçırma gösterisine katıldı. Gecenin üzen bir tarafı vardı: Mücadele ediyorlar, pozisyonlara giriyorlar, başlarını dik tutuyorlar ama bir türlü golü bulamıyorlardı. Böyle olunca yedikleri tek gol de yürek sızlatıyordu. Galatasaray o golden sonra ligdeki görüntülerin aksine beklenenin üzerinde reaksiyon gösterdi. Fatih Terim ise oyuncu değişikliklerinde olabilecek tüm riskleri göze aldı. Hepsi de yerinde hamlelerdi. Muslera goldeki hatasını tekrarlamadı. Porto’nun en tehlikeli pozisyonlarında harika çıkışlarla oyunu tutmaya çalıştı, olmadı. Yazık oldu!
9
