ANNELER GÜNÜ HAKKINDA NOTLAR, GERÇEKLER

Bugün Anneler Günü. Bu özel gün; kapitalizmin oyunu ve pazarlama hilesi diye görülebilir. Oysa son üç günde aldıklarınıza bakarsanız, göreceksiniz ki gerisi teferruattır. Ezcümle, ben çiçek, kolye ya da benzer emtiayı satın alırım arkadaş!

- Uçaklarda özellikle annelere yönelik olarak “Kabin basıncı düşer de tepenizden oksijen maskeleri sallanırsa çocuğunuzdan önce kendiniz biraz nefes alın” derler. Bu uyarıya mazhar olabilmiş kişiler, kuşkusuz dünya üzerindeki en fedakâr ve asil yaratıklardır.
- Anneye yüreğinizden gelen bir rezonansla “Anam” diyebilirsiniz. Babanın böyle bir karşılığı yoktur. “Baboy”, “babet”, “babua”, “babiş” ya da “babako” filan olmaz. Bunlar en iyi ihtimalle sevimliye, şirine kaçar. Annenin önemi, bu ilk iki örnekten belli bir kere.
- Koskoca Freddie Mercury bile yeri geliyor, “Mamaaa uu-uuuu” diye ağlıyor.
- Gün, Anneler Günü. Mümkünse bu ‘ler’ ekini annesi olmayanları, çocuğu olmayanları veya annesini yitirmişleri kapsayacak şekilde genişleterek algılamak iyi olabilir. Biz evlatlardan farklı olarak, annelerde başka insanlardan gelen sevgiyi de eşit derecede algılama, nazikçe kabul etme, minnetle sindirme yeteneği vardır.
- Rondo, blendır gibi küçük ev aletlerine paydos. Bu yıl kocaman, majestik ev aletleri alın annenize. Sanayi tipi vantilatör, 1.5 metrelik yemekhane boy pilav kazanı veya halı dokuma makinesi gibi. Anneniz sessizce size bakarken de kucağına hoplayıp “Şaka yaptım kadınım” diyerek saçlarını öpebilirsiniz.
- Anneler Günü kapitalizmin oyunu, pazarlama hilesi, falancılık... Sanırsın ki yılın kalan 364 günü, herkes Che Guevara gibi yaşıyor, kapitalizmle maytap geçiyor. Yalnızca son üç günde aldığım birbirinden zırva şeylerden bazılarını sayıyorum: Teksas çizgi roman (sayı 30), bilmemne marka kulaklık, Robert de Niro DVD seti ve yaklaşık 10 paket sigara (sigarayı yazıda da blörlesek ya artık, @@@@@ gibi.) Bunlara verdiğim parayla anneme TOKİ’den ev alırdım be! Ezcümle, ben çiçek, kolye ya da benzer emtiayı satın alırım arkadaş!
- Annem beni çok yakışıklı buluyor. Düşün, sırf bundan bile alınacak nice dersler vardır!
- Türkiye’deki tek manyak ben miyim bilmiyorum ama, çocukluğumdan beri “Anneler Günü” denince aklıma şu imaj geliyor. Hatta korkarım ‘anne’ sözcüğü bile zihnime aynı resmi çağırmaya başladı. İnci gerdanlık ve küpe takan bu kadından korkuyorum. Lütfen çağdaş anne sembolünü iki numaralı resimdeki kadını baz alarak dizayn edelim.
- Büyük ihtimalle annenizden uzakta yaşıyorsunuz. Daha büyük ihtimalle, anneniz insan olduğu için hayatında irili ufaklı dertler var. Kocaman bir ihtimalle bu dertleri biliyor ama pek önemsemiyorsunuz. Hayvan gibi bir ihtimalle ise anneniz üzülmeyesiniz diye problemlerinden size hiç bahsetmiyor. O halde bu sene için şu da bir yoldur: annenize hediye almak yerine hatırı sayılır bir derdini öğrenin ve ona çare olun. Özür dileyemediği bir akraba ile barıştırın. Yıllardır yaptıramadığı badanayı yaptırın. Gitmek isteyip de beceremediği kursa yazdırın. Beş haneli eski numaraları da içeren telefon defterini temize çekip güncelleyin.
- Yirmi sene önce el ele tutuşup birlikte hastaneye gittiğinizde anneniz “Gece uyumakta biraz zorlanıyoruz doktor abisi” diyordu. Yirmi sene sonra çoğul eki sabit kalmak şartıyla, rolleri değişeceğinizi hatırınızdan çıkarmamanız faydalı olabilir. Kronometreyi alt etmek için hala birçok fırsatınız var.
- Dünya Sağlık Örgütü’nün yaptırdığı bir araştırmaya göre ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
- Anne, seni tarifsiz seviyorum.