Deniz Sipahi

BEN ‘Anılar Müzemi’ her gün gezerim.
Hep zor ayrıldım.
Daha doğrusu ayrılamadım.
Anılarımı, biriktirdiklerimi hep yanımda götürdüm.
‘Hayat arşivime’ ne buldumsa attım.
İnsanları, olayları, mekanları, eşyaları...
Yaşadıklarımı, hatta yaşayamadıklarımı...

MESLEKTAŞIM Ali Ekber Yıldırım, Dünya Gazetesi’ndeki köşesinde İzmir kamuoyunun çok tartıştığı bir konuyu ele almış.
Soru şu...
“Tariş Pamuk kurtulabilir mi?”
Cevaplar Ali Ekber Yıldırım’dan...
* * *
Tariş Pamuk Birliği, 19 Ağustos’ta olağanüstü genel kurul toplantısını yaptı. Sanki toplanan genel kurul değil, iflas masasıydı. Ege Bölgesi’ndeki 7 ilden 44 kooperatif ve 40 bini aşkın ortağı temsilen genel kurula 250 delege katıldı. Toplantının yapıldığı Tariş İplik Fabrikası da dahil birliğin tüm gayrimenkulleri tek tek oylanarak satılmasına karar verildi.
Tariş Pamuk Birliği bu sürece nasıl geldi?

BİTMEYEN iptal kararları, bitmeyen davalar...
Bir projenin ne olup olmayacağı; 11 yılın sonunda hala bilinemiyorsa İzmirliler ne yapsın? Size bir başka kronoloji vermek istiyorum.
Dünya Ticaret Merkezi diye anılan alanın neredeyse son 30 yılda nereden nereye geldiğini...
* * *
İzmir Büyükşehir Belediyesi’ne ait olan alan 11 Mart 1982’de 1/5000’lik nazım planda “toptan ticaret, çok katlı mağaza, otopark” alanı olarak ilan ediliyor.
1986’da plan değişikliğine gidilerek; emsal 5’e çıkarılıyor, yükseklik serbest bırakılıyor. Parsel üzerine “özel projeye uygun uygulama” koşulu getiriliyor.
1989’da onaylanan 1/25000’lik nazım imar planı revizyonunda alan “Merkezi İş Alanı” olarak belirleniyor.

İZMİR Basmane’deki Dünya Ticaret Merkezi (DTM) yapılmalı mı, yapılmamalı mı?
Bu sorunun cevabını kim verecek?
Başta büyükşehir belediyesi, kamu...
Türkiye’de bürokrasi çok olduğu için “diğer ilgili kurumlar” diyelim.
“Kamu yararı”, “kamu vicdanı” gibi çok sık duyduğumuz kavramları temsil eden sivil toplum örgütlerini de ilave edelim.
Yargıyı da unutmayalım.
Ve aklıma gelmeyen diğer birçok ayrıntı...

Milliyet EGE’DE Banu Şen’in İzmir Büyükşehir Belediye eski Başkanı Yüksel Çakmur’la yaptığı röportajı iki gündür dikkatle okuyorum.
Çakmur ne diyor?
“İzmir’de özellikle son günlerde sürekli olarak Kültürpark Fuar alanının hemen karşısında bulunan ve bizim zamanımızda Fuar ve Kültürpark’ın tamamlayıcı parçası olarak değerlendirilen 40 bin metrekarelik alan üzerinde çeşitli spekülasyonlar yapılmaktadır, ithamlarda bulunulmaktadır, ağır suçlamalar yapılmaktadır. Ve görebildiğim kadarıyla sürekli hücumlar, sanki bu bir kişisel konuymuş gibi kişilere yöneltilmektedir. Ve bu suçlamalara muhatap olarak da benim kişiliğim ortaya çıkmaktadır.“
Yüksel Çakmur’a saygımız, sevgimiz vardır.
İzmir’le yatıp kalktığını, bu kenti ne kadar çok sevdiğini de biliriz.
Elbette İzmir gibi bir şehrin belediye başkanlığını yapmış bir kişinin sokaktaki vatandaştan daha duyarlı olmasını da bekleyebiliriz.
* * *

KENDİMİZİ limana paralel bir arka sokağa attık.
Gündüz 40 derecenin üstünde olan sıcaklık yavaş yavaş etkisini kaybetmeye başlamıştı.
Öğlen kimselerin olmadığı sokaklar da hareketlenmişti.
İnanılmaz güzel, şirin dar bir sokak çıktı karşımıza.
Film seti gibi...
Tertemiz Arnavut kaldırımlı sokaklar, mavi beyaza boyalı binalar, sandalyeler, hediyelik eşya ve ekolojik ürün satanlar, eski zamanda dondurulmuş ahşap raflı eczaneler, kahveler...
Ön caddede ne eksikse, hepsi buraya sıkıştırılmış.

MADEM herkes memnun, herkes mutabık...
O zaman şu konuyu biraz daha yüksek sesle konuşmaya ve daha cesaretli olmaya hakkımız var diye düşünüyorum.
İzmir Büyükşehir Belediyesi bünyesinde oluşturulan Ekonomik Koordinasyon Kurulu, son toplantısında nasıl bir karar aldı?
“Vadeli İşlem ve Opsiyon Borsası’nın (VOB) beşinci kuruluş yıldönümü için İstanbul’da yapılacak olan toplantıya geniş bir katılımla gidelim. VOB’un başta başkanı Işınsu Kestelli’ye ve yönetim kadrosuna gerekli desteği verelim...”
Gerçekten de VOB için çok kritik bir süreç yaşanıyor.
Bir yandan İstanbul Menkul Kıymetler Borsası hisse senedi işlemleri için bastırıyor, bir yandan da ekonomi bürokrasisi ince bir lobicilik yapıyor.
Kimse ama hiç kimse, VOB’un bu kadar kısa süre içinde böylesine bir başarıyı yakalayacağını düşünmüyordu.

ZEYTİNYAĞINDAKİ en büyük üretici ülke olan İspanya’da oluşan şirket birleşmeleri ve bunun yarattığı oligopol, fiyatları dilediği gibi yönlendirebiliyor.
Bu büyük şirketlerin diğer üretici ülkelerdeki kuruluşları ve tedarikçileri vasıtasıyla İspanya’da kooperatiflerin son aylardaki direncine karşı direnç kırıcı rol üstlendiler.
İşte bu noktada uluslararası kooperatif işbirliği gerçeği ortaya çıkıyor.
Tariş Zeytin ve Zeytinyağı Birliği Başkanı Cahit Çetin, “İspanya modelini” çok yakından takip ediyor.
Çetin şöyle konuşuyor:
“İspanya kooperatifleri ülke üretiminin yüzde 70’ini gerçekleştiriyor. Ancak ambalajlı pazarda üretimleri oranında etkin değillerdir. Neden? İsterlerse güçlü kooperatif yapılarıyla bu pazara da hakim olabilirler. Tariş Zeytinyağı Birliği olarak ambalajlı pazarın lideri konumundayız ancak ürün alım ve finans sorunları yaşamaktayız. Kısaca birbirimizden öğrenecek çok şeyimiz var. Acaba kooperatifçilikte nihai tüketiciye mi ulaşmak en doğru yoldur, yoksa ürünü sanayici ve ihracatçıya dökme satıp aradan çekilmek mi doğru yoldur?”
Türk ihracatçısı ikinci yolu ısrarla talep ediyor.