Teniste en sık görülen sakatlıklar, kas ve bağlarda meydana geliyor. Özellikle ayak bileği yaralanmaları, erkek sporcularda daha sık izlenirken, kadınlarda diz sorunları öne çıkıyor
Kibler ve Safran tarafından 1996-1998 yılları arasında yürütülen çalışmaya göre, 16-18 yaş arası erkek tenisçilerde kadın tenisçilere göre, daha çok sakatlık izleniyor. Ayrıca tenis kortlarının zeminine göre de sakatlıklar farklılık gösteriyor.
Korta göre değişiyor
Örneğin ‘clay’ denilen toprak kortta oyunlar daha uzun sürüyor ve bu da tenisçinin beslenmesine, fiziksel kondüsyonuna dikkat etmesini gerektiriyor. Puanlar da bu kortlarda daha uzun sürede alınıyor, yani dayanıklılık ön plana çıkıyor. Bu tip kortlarda oyun daha çok saha çizgisine yakın oynanıyor, bu durum da tensiçilerde iyi yanal hareket gereksinimini doğuruyor. Topun yüksek sıçraması, sakatlık riskini artırıyor. Vücudun dönüş gücünün de iyi olması şart. Toprak kortlarda en çok izlenen sakatlıklar omuz, dirsek, el bileği, karın ve bacak bölgelerini kapsıyor.
Çim korttaysa top daha alçaktan sektiği için oyuncunun esnekliğinin iyi olması gerekiyor. Toplar kısa düştüğünden sporcuda reaksiyon zamanı yüksek ve el-göz koordinasyonu da gelişmiş olmalı. Daha yüksek düzeyde denge gereksinimleri ön plana çıkıyor ve yer tepkime kuvvetlerinin değişmesiyle kas-iskelet yaralanmalarının riski artıyor. Bu kortlarda sık oynayan sporcularda bel, hamstring kasları, kasık, kalça bölgelerinde daha fazla sakatlık izleniyor.
Beton ya da kauçuk gibi daha sert zeminlerde oynayan sporculardaysa zorluk derecesi yükseldiği için eklemlerde sakatlık riski artıyor. Bu zeminler, fiziksel adaptasyonu yüksek oyunculara uygun.
BÖLGELERE GÖRE SAKATLIK ORANLARI
Tenisin tekrarlayıcı hareketlerden oluşması nedeniyle rotator manşon yaralanmalarına sık rastlanıyor. Lehman’ın bir çalışmasına göre, yaşları 12-19 arasındaki 270 tenisçinin yüzde 27’sinde omuz ağrısı tespit edildi. Orta yaşa ilerlendiğinde bu ağrı oranı, yüzde 50’yi buldu.
Özellikle raket sporları, omuz eklemine tekrarlayıcı ve yüksek hızlı stres yüklüyor. Bu da omuz ekleminin gevşemesiyle sonuçlanıyor. Bazı ileri yaştaki sporculardaysa omuz ekleminde gevşeme izlenmeden sıkışma ortaya çıkıyor. Omuz eklemindeki sıkışma rotator manşonda yırtık oluşmasına yol açabiliyor.
