Burada adamlar hep duruyor

Duran adamlara bir selam da Paris’in en şık mücevhercilerinin sıralandığı gösterişli meydanı Place Vendome’dan geliyor

Okuduğunuz yazıyı yazarken Paris’te, Place Vendome’daki ‘duran adamlar’a bakıyorum. Parisliler işin acemisi. “Bakın! Duran adamlar!” dediğimde, bana bu insanların tesadüfen orada dikildiğini iddia ediyorlar. Neden sonra bir performans izlediğimizi anladıklarındaysa, hayli şaşkınlar. Kiminle konuşşam bana “Taksim!” diyor. Memleketin hal ve gidişini belli ki Avrupalı komşularımız günü gününe takip etmiş. Türkiye’yle ilgili bugüne dek dar görüşlü davrandığını kabul eden insan çok; bu memleketin sadece AKP seçmenlerinden oluşmadığını nihayet kabul ediyorlar. Ne yazık ki yaşam tarzımızı, kültürümüzü burnumuzun dibindeki komşuların bile anlamamış olduğunu fark ediyorum bir kez daha. Üstelik konuştuklarım, iş-güç vesilesiyle İstanbul’la hep iletişimi olanlar... İtalyanların soruları ve alakaları bir başka. ‘Marie Claire’ dergisindeki görevim münasebetiyle bana ters çalışma tempolarına alışmakta zorlandığım İtalyanlar, haziranda Gezi’de ne olup bittiğine o kadar hakim ve o kadar duyarlılar ki... Hüzünle kendi cumhuriyetlerinin geçirdiği badirelerle kıyaslama yaptıklarını, o yüzden hassas davrandıkları gözlemliyorum. Paris’teki duran adamlar içinde Gezi’ye destek için bulunanlar da var. İstanbul’da duran adamların en artistk yorumunun Elgiz Müzesi’nin açık hava sergi mekânında yaşandığını hatırlıyorum. Gökdelerinlerin gölgesinde, tam 1500 metrekarelik bu etkileyici alanda Teras Sergileri devam ediyor. 40 yaş altı heykeltraşların ‘duran adamları’ Ayazağa rüzgarında sonsuz gibi görünen bir mekânda inatla dikilmeye devam ediyor. Tıpkı yüzünü Taksim Anıtı’na dönmüş kanlı canlı yol arkadaşları gibi...

Kişisel tarihin önemi

İnsanların bireysel hikayelerinin önemli bulunmasıyla medeniyet seviyesi arasında bence doğru orantı var. Ümmetten birey olmaya uzanan yolun kaydını tutuyor olmak... Bu yüzden Adalar Müzesi’nin son sergisi ‘Hâlâ Hatırlıyorum’ gibi örneklerin mutlaka destek görmesi, takip edilmesi gerektiğine inanıyorum. Müze, Adalar yaşamını canlı kılmak amacıyla zengin içerikli sergiler hazırlıyor ve sempatik Çınar Müze Alanı’nda gösterime sunuyor. ‘Hâlâ Hatırlıyorum’, Büyükadalı yazar Akillas Millas’ın kadim ada yaşamını belgeleyen kartpostallar, fotoğraflar, resimler ve yazılardan oluşuyor. 1934 doğumlu, çocukluk ve gençlik yıllarının tamamını Büyükada’da geçiren, asıl mesleği doktorluk olan araştırmacı yazar Akillas Millas, özellikle futbolculara ilk menisküs ameliyatlarını yapan doktor olarak da tanınıyor. Kendisinin titiz arşivciliğine hayran kalmamak elde değil. Ada’nın eski fotoğraflarına bakıp bugünüyle karşılaştırmaktan keyif alanlara, tembel bir Ada gününe bu sergiyi gezmeyi de eklemelerini tavsiye ederim.