Şefkat ve kitap

Adı Mehmet İsmail Sezen. 71 yaşında. Banka emeklisi. Çanakkale Rehabilitasyon ve Yaşlı Bakım Merkezi’nde yaşıyor. Bundan üç dört ay kadar önce bir mektup geldi kendisinden Milliyet’e. Merkeze bir kütüphane açmak istediğini, kitap yardımı yapıp yapamayacağımızı soruyordu, son derece incelikli bir üslupla. Önce telefonla konuştuk. Hayalindeki kütüphaneyi anlattı. Kitapların orada yaşayan yaşlılar için ne kadar önemli olduğunu... Bazen zaman geçirmek için, bazen de yataktan kalkamayan hastaları okuyarak mutlu etmek için. 100 kadar yaşlının dünyasına kahramanlar, karakterler katmak, onlarla dostluk kurmalarını sağlamak... Birbirlerine hikâyeler anlatarak zenginleşmelerine vesile olmak... Dışarıda gümbür gümbür çarpan bir kalp gibi sürerken hayat, içeriye onun bir bölümünü taşımak, o hikâyeler yardımıyla.

Kitapları gönderdikten sonra, çeşitli vesilelerle konuştuk Mehmet Bey’le. Hatta bana kütüphanenin kuruluş aşamalarının fotoğraflarını WhatsApp mesajlarıyla iletti. Merkeze geldiğinde kendi kitapları dışında okuyacak kitap bulamadığını, bunun sıkıntısını çektiğini söyledi. Bir kütüphane kurmaya karar verdikten sonra yönetimle konuşmuş. Onlardan olur aldıktan sonra sıvamış kolları. Ne kadar yayınevi, kurum, kuruluş, gazete varsa hepsine mektuplar yazmış, mail atmış, durumu anlatmış. Merkez yetkililerinden de kitapları yerleştireceği raflar rica etmiş. Yetkililer, imkânları çerçevesinde birkaç raf sağlamış. Kitaplar art arda gelmeye başlamış. Sayıları 1000’i bulmuş. Şimdi yeni raflara ihtiyaç var. Gönüllü insanların desteğiyle, şimdilik idareten kurulmuş bu kütüphanenin genişlemesi, gerçek bir kütüphaneye dönüşmesi işten değil.

Kütüphanenin okurlarına gelince... Sabahları kalkıp kahvaltı ediyorlar, öğlene kadar yemek vaktini bekliyorlar; bazen televizyon seyrederek, bazen odalarında dinlenerek. Bir de buluşma salonları var. Orada toplanıp sohbet etmek en büyük eğlenceleri. Ara sıra dışarı çıkıp kısa geziler, pazar alışverişleri yapıyorlar. Her gün bir diğerinin aynı. Yaşadıkları sağlık sorunlarını da düşünürseniz kitapların desteğine hepimizden daha fazla ihtiyaçları var. Bir kitabın sayfaları arasında uzun yolculuklar yapmaya, yeni bir şey öğrenmenin hazzına, sözcüklerin gücüne, kuvvetine, şifasına... Onların bir kitapçıya gidip, kitaplar arasında kaybolma, dilediğini seçip alma gibi lüksleri yok. O yüzden çok önemli Mehmet Bey’in kurduğu kütüphane.

Mehmet Bey, kitapların bir bölümünü mevcut raflara yerleştirmiş. Yenileri gelirse, bütün kitapları elden geçirip, tek tek yazarlarına, konularına göre tasnif etmeyi düşünüyor. Bunun için kendisine yardımcı olacak birilerine ihtiyacı var. Öte yandan, yatağa bağlı hastalara kitap okuyacak gönüllüler gerektiğini de söylüyor Mehmet Bey. Zira kat görevlilerinin hastaların ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmaktan onlara kitap okumaya vakti olmuyormuş. Bir hikâyeye ses verip, o sesle yatağından çıkamayan hastalara yaşama sevinci olacak insanlar aranıyor velhasıl.

Mehmet Bey, “İnsanların sadece burası için değil, bizim kurum statüsünde olan yerlerle yardımlaşması, oradaki insanlara gidip birkaç saat bile olsa bir şeyler okuması, çok büyük bir mutluluk yaratır. Ben insanları yaşlılara şefkate davet ediyorum. Yaşlılar ile geçirecekleri birkaç saatin onlar için bir ömür kadar değerli olduğunu düşünüyorum” diyor.

Şefkat, gören kadar, gösterene de iyi gelir. Eğer yardımcı olmak isterseniz adres şöyle: Çanakkale Huzurevi, Cumhuriyet Mahallesi, Sahil Yolu Caddesi No:16 Kepez/Çanakkale - Tel.: (0286) 262 03 70 / 262 03 71