Sevgili okuyucularımın Ramazan Bayramlarını tebrik ediyor, hayırlara vesile olmasını diliyorum. Bu mübarek günde; Muhyiddin ibn Arabi’nin Fütuhat-ı Mekkiyyesi’nden derlenen incileri sevgili okuyucularıma sunmak istiyorum:
-‘İnsan cahil ve zalimdir (ayet meali). Zalimdir çünkü emaneti yüklenen insan, emaneti yüklenirken kendisi hakkındaki bilgisinden habersiz olduğu bir şeyi yüklenmiştir. Cahildir çünkü emanetin değerini ve onu üstlenip de emanete hıyanet edenlerin karşılaşacakları kınanmadan habersizdir.
-Hikmeti ehil olmayana vermeyin hikmeti öldürürsünüz (hadis-i şerif).
-Sufiler, Allah’ı bilmenin O’nu bilmemek (bilememek) olduğunu söylemişlerdir.
-Herkes kendi yaptığının rehinidir. Ve herkes kendi adına mücadele eder.
-Her insanın yükümlülüğü boynunda asılmıştır.
-Allahü tela Hz. Musa’ya indirdiği Tevrat’ta şöyle buyurur: ‘Ey Ademoğlu! Seni kendim için, eşyayı senin için yarattım. Benden dolayı yarattığım şeyi eşyaya kurban etme!’
-Varlıkların en yoksulu bir muhtaca muhtaç olan kimsedir. Öyleyse insandan daha muhtacı yoktur. Çünkü Allah’ı ondan daha iyi bilen kimse yoktur (yoksunluk ve izzet çelişkisi).
-Müminin niyeti amelinden efdaldir (üstündür) (hadis-i şerif). Zengin bir insan türlü iyilikler yapar ve malını Allah’ın rızası uğruna harcar. Yoksul ise, bu zengin kadar malı olsa da, onun yaptığını yapabilmeyi temenni eder. Bu iki insan ecirde (sevapta) eşittir. Hatta yoksul daha çok sevap alır. Çünkü o, hesaba çekilmeksizin en yetkin tarzda tam sevap elde eder. Bu iyiliği yapan zengine ise, malını nereden topladığı, harcarken ihlaslı olup olmadığı sorulacaktır. Bu meşakkatli ve yorucu işten sonra ödüle ulaşır. Temenni eden fakir kişi ise, yorulmadan ve hesaba çekilmeden nimete kavuşur.
-İblis’e etmekten niçin imtina ettin?’ O da: ‘Rabbim! Benden secde etmemi istiyorsan secde ederim’ demiş. Allahü teala kendisine şöyle buyurmuş: ‘Senden secde etmeni istemediğimi ne zaman anladın? Secde emrine karşı çıkıp direndikten sonra mı; yoksa önce mi?’ İblis: ‘Allah’ım! Direndikten sonra anladım!’ demiş. Âlemlerin Rabbi bunun üzerine: ‘Bundan dolayı seni cezalandıracağım!’ buyurmuş.
-İçimizden her birinin Hz. Peygamberden (aliyhisselam) bir payı vardır. Bu ise insanın batınında bulunan surettir. Başka bir ifadeyle her insanın batınında Hz. Peygamberden bir parça vardır. Peygamber (aleyhisselam), her nefste o şahsın kendisi hakkındaki inancına göre bulunur. Bu nedenle herkes, zikredilen duayla (Allahım! Muhammed’e ve onun aline (ehline) merhamet eyle. İbrahim’e merhamet ettiğin gibi) Peygambere dua eder. Ondaki Muhammedi suret ise yapılan o duayla ve salavat ile dua edilen hali elde eder.
(Salavatta Hz. İbrahim’in seçilmesinin sebebi dostluktur; çünkü o Halilullahdır (Allah’ın dostu). Ayrıca bütün müminler Hz. Peygamberin alidir (ehlidir).
(İbn Arabi, Fütuhat-ı Mekkiyye; Litera yayıncılık, 2. Baskı, 5. cilt)
