Futbolu netice oyunu görenler için Kartal maçının yıldızı Kahe’dir. Gerisi de hikayedir.
Kahe, eşittir G.Saray’ın eski gol kralı Jardel... Bir defa ikisi de tank gibi.
Çarpan yerde kalıyor. İkisinin göbeğine baksan, maşallah ikisine de bırak futbol oynatmayı, koşmayı yasaklarsın.
Sürat desen, ikisinde de yok. Ama bir gerçek var ki, ikisi tek vuruşla iş bitirir.
Atıyor golünü, yapıyor işini.
Topsuz oyun, rakibe pres, defansın arkasına süratli koşular hepsi hikaye.
İkisinde de bunları yapacak beceri yok. Bir tek şey var onu yapıyorlar. Tek vuruşta gol nasıl olur, bunu gösteriyorlar.
Gel de Kahe’yi oynatma!
Zamanın da Jardel de çok eleştiriliyordu, ama adam her yerden çakıp herkesi susturuyordu.
Bizim Kahe de öyle. Bana göre günümüzün çağdaş futbolunda olmaması gereken bir isim.
Fakat şu iki haftaya bakınca, gel de Kahe’yi oynatma!
Geçen hafta frikikten çaktı.
Bu hafta bir dokunuşta maçı aldı.
Maçı seyredenler şunu da diyebilir; ‘Kardeşim bomboş durumda karşı karşıya kaldı, bunu da atsın.’
Doğrudur da, ‘atsın’ demekle olmuyor.
İlerleyen dakikalarda Murat Gürbüzerol, Hüseyin Tok, Bekir başta olmak üzere akıl almaz goller kaçırdılar.
Kimi kalenin ağzından topu kaleciye nişanladı, kimi topu direğe nişanladı.
Kaçan golleri gördükçe ve Kahe’nin attığı golü düşündükçe bir kez daha şunu anladım. Futbolda çalışmak önemli. Çalışarak kendini geliştirmek önemli.
Ama futbolda şu var ki, golcü olmak için sadece çalışmak yetmiyor. Golcü olarak da doğmanız gerekiyor. Sanırım Kahe’yi de annesi golcü olsun diye doğurmuş.
