Manisa’da son aylarda bir yanlış anlama furyası aldı başını gidiyor. Hem de bu anlamalar, ya da anlayamamalar şehrin geleceğini etkileyecek hayati kararlarda ortaya çıkıyor.
Neden böylesine kritik konular, karar alacak kişiler tarafından yanlış anlaşılıyor, bu durumu anlamak da oldukça güç. Manisa’daki yanlış anlamalar geçen aylarda Manisa Belediye Meclisi’nde yaşanmıştı. Üçü bir arada gelen yine tarihi bir karar, meclisteki sert tartışmalar sonunda reddedilmiş, sonrasında ise başkan Cengiz Ergün meclisi halka şikayet etmişti.
Üçü bir arada olan maddelerin içinde yeni belediye binasının yapımı, oda ve derneklere yapılması düşünülen modern hizmet binası, bir de projesi iptal edilen belediye hizmet binasının bulunduğu yerin ticari alana çevrilmesi kararı. Bunların hepsi tek maddede gelince, kıyamet kopmuş ve üç proje de güme gitmişti.
Sonrasında ise bu üç projenin nasıl olduysa, tek tek oylanabileceği ortaya çıktı. Yeni durum karşısında da meclisin karşı çıkmış gibi göründüğü maddelerin ikisi oy birliği ile biri oy çokluğu ile meclisten geçti. Sorunda çözülmüş oldu.
Şimdilerde ise bir yanlış anlamada İl Genel Meclisi’nin son toplantısından aldığı kararda ortaya çıktı.
Malumunuz Manisa şehzadeler şehri...
Kentin her tarafı tarih kokuyor. Hatta şehirde toprağa kazma vurmak bile cesaret istiyor. Kazmalar çalışmaya başladı mı, tarihi dokulara ulaşılıyor. Bu durum karşısında da kimse altında tarih olan bir şehre kazmayı vurmaya cesaret edemiyor.
İşte böylesine tarihle iç içe olan bir kentin bir müzesi bile yok. Gerçi haksızlık etmeyelim bir müzesi var ama müze demeye bin şahit gerek.
Her şeyden önce kapısında koca bir kilit. Bırakın yurt dışından gelecek turisti, yerli turiste bile kapılarını açmaya utanırsınız. Çünkü tarihi bir depo kıvamında bir müze. Müze demeye bin şahit lazım. Manisa’nın gerçek anlamda bir müzeye ihtiyacı var ve bunun için adam gibi de bir yere ihtiyaç var.
İşte bu ihtiyaç geçen hafta İl Genel Meclisi’nin aldığı karar ile çözüldü. Hatta bu karar da yine yanlış anlaşılmalardan dolayı ikinci kez meclise geldi ve ikinci gelişinde çözüldü. Manisa’nın girişindeki İl Özel İdaresine ait arsanın üzerine müze yapılması kararı çıktı. Arsanın kalan bölümünde ise ticari faaliyetlerin olması istendi ve top Belediye Meclisine atıldı.
Vali Halil İbrahim Daşöz, kararı tarihi bir karar olarak yorumladı. Manisalılar müzeye kavuşuyoru0z diye sevindi. Müzeyi yapımını üstenebileceğini açıklayan hayırsever işadamı İsmail Akçura, göreve hazır olduğu söyledi. Ve son sözü söyleyecek Belediye Meclisinin, Başkan Yardımcısı Azmi Açıkdil de şunu dedi:
“İl Genel Meclisi bizi yanlış anladı. Biz bu alan için müzeye izin veririz, ama ticari alan olmasına izin veremeyiz!”
Hadi bakalım, biz Manisalılar için şimdi de bir ay üzerinde konuşacağımız nur topu gibi bir sorunumuz oldu.
Neden?
Yanlış anlamadan! Bakalım bu sefer doğru nasıl bulunacak, bekleyip göreceğiz.
