Çıkar amaçlı dış politikaların uzağında bir yerlerdeyiz ama başkalarının da uzaklardan gelip sınırlarımızın yanı başında politikanın da ötesinde savaş naraları atmasına da sessiz kalamayız.
Çıkar ilişkileriyle ülkeler medeniyetini geliştiremez.
İnsan odaklı olmayan her ilişki politikası iflasa ve hüsrana mahkûmdur.
Yıllarca Afrikalıların içinde bulunduğu kötü şartları bize göstererek bizleri uzak tutan Batılılar için Afrika meğerse safariden ibaret değilmiş...
Müstemlekeleriyle ayakta duran Batılı efendilerin stratejisi fakirlerden alıp zenginlere dağıtan bir anlayış.
Batılı için Afrika safari değil, elmas ve altın imiş...
***
Bize ise aslanları, kaplanları göstererek Afrika’nın korkunçluğunu anlatıyor, kendileri ise altın ve elmas topluyormuş.
Dağları gömmüşler güya...
Oysa bu ülkenin kimsenin dağında, bağında, petrolünde ve altınında gözü yok...
Yaman çelişkileriyle dolaşan Batılılar sürekli bölüp, parçalayıp yönetme ve değerli yer altı ve yer üstü kaynaklarını ele geçirme derdinde...
Tek derdi dünya olanların iflah olmayan bu yanları yedi başlı ejderha gibi doymak bilmiyor...
Ve yetinmeyi...
İhtiyaç listesini sürekli kabarık tutan Batılılar, akıllarına başkalarının iç işlerini ve işlerini karıştırmaktan ve yapmaktan başka bir şey getirmiyor...
Ve haritaları yeniden çizmenin derdindeler...
***
Ortadoğu ise petrolden başka bir şey değil...
Petrol yüzünden sürekli coğrafyayı karıştıran küresel güçler için Moğolistan hiç önemli değil...
Neden?
Petrol, elmas, altın yok!
Olsaydı bugün dünya oradaydı ve savaşıyordu.
İktidarları bu ilişkilerin grafiğiyle tutan veya göndermeyi isteyen küresel güçler yüzünden kendi ülkeleri dışında hiçbir yerde huzur yok.
***
“Acayip jeopolitik olayların başındayız” diyen Thomas Friedman şunu belirtiyordu:
“Kendi ülkem için sevindirici ama bunun dışındaki ülkeler için büyük tehlikelerin yaşanacağı bir süreçten geçiyoruz.”
Ve biz de diyoruz ki gömülü dağların olduğu bir dünyada yaşadıklarını sanıyorlar.
Lakin aldanıyorlar.
İnsanlık tüm savaşların galibi olacaktır...
