Antalya’yı ve beş yıldızlı otelleri çocuklu aileler tercih ediyor. Hele temmuz - ağustos aylarında bu sıcağa ve neme başka türlü katlanılmaz!
Şu aralar en dikkat çeken yenilik Belek’teki Rixos The Land of Legends… Çocuklar için kocaman bir eğlence adası yaratmışlar.
Çocuk dediğime bakmayın... Çocuk ruhlular için eğlence daha fazla! Adrenalin yüklü trenler, kocaman su kaydırakları, dalga havuzları, bot turlarından; su altı canlılarıyla okyanus tabanında gezintiden, penguen dostluklarına; yunuslarla yüzmekten, gerçek bir kaplanla tanışmaya kadar masalları gerçeğe dönüştüren geniş bir yelpaze var. Akşamları sanatsal bir takım etkinlikler de varmış, çok başarılıymış, biz onu deneyiml-emedik.
Söylemeden duramayacağım… Bir sürü yerde gözlemliyorum bunu... Vücutlarında aşırı kıl olan adamların çocuk havuzlarına girmemeleri lazım! Bazı havuzlarda insanların saçlarına bone takma zorunluluğu var ama sırtlarından fışkıran sakallara herhangi bir yaptırım yok!
Tabii ki kimseye “beyefendi tüy oranınız fazla olduğundan, havuza poşetle atlamanızı rica ediyoruz” denilmez.
İnsanın kendisi bunu düşünecek aslında! Ama en azından çocuk havuzuna girişleri engellenebilmeli, nasıl olur bilmiyorum.
Legend’da o gün 0 - 3 yaş kategorisi için zaten kısıtlı miktarda su kaydırağı var. Ve gerçekten havuzlardaki su sirkülasyonu açıkça görülüyor, ben ki havuzlardan hiç haz etmem, en ufak bir rahatsızlık duymadan girdim, temizliğe önem verildiği çok belli... Ama içerde bir baba var ki tüyden derisi görünmüyor. Kimse o an itibarıyla çocuğunu o havuza sokmak istemedi haliyle... Erkekler böyle ayrıntıları düşünmezler maalesef ama karısının da onu o vaziyette bebek havuzuna sokması inanılır gibi değil!
‘ŞEKERFARE’
‘Kocan Kadar Konuş’la hayatımıza hızlı giriş yapan Şebnem Burcuoğlu’nun son ramanı ‘Şekerfare’yi okuyunca yazarın geniş bir kitleyi etkisi altına alma sırrını keşfettim sanırım. Burcuoğlu orta gelir sınıfı Türk aile yapısını çok iyi betimliyor romanlarında.
Sabahları kokteyl kıyafetleriyle kahvaltıya inip greyfurtla güne başlayan dizi karakterlerinden, kahve dükkanlarında, lüks restoranlarda geçen metropol romanlardan sıkılmış Türkiye’ye kendini iyi hissettirdi Burcuoğlu… ‘ kapağında plastik bir sandalyeye oturmuş romanın kahramanı! Kendisini üst sınıfa ait hissedenlerin gördüğü anda kaçacak delik aradığı beyaz plastik sandalyeden söz ediyorum. Küçük ama önemli bir vurgu! Konu ve anlatım da diğer kitaplarında olduğu gibi akıcı, eğlenceli ve insanın içini ısıtıyor.
