İkisinin de payına sert hayat hikayeleri düştü. Kayıplar, yalnızlıklar ve acıların arasında tutkuyla müziğe sarıldılar. Teoman’ı bütün Türkiye’ye tanıtan “Bugün benim doğum günüm, babamın öldüğü yaştayım” cümlesiyle, Şebnem Ferah’ı bağrımıza bastığımız “Bugün resmine dokundum ben, öptüm yine” satırları hiç kolay yazılmadı. Kendilerini kabul ettirmeleri de hiç kolay olmadı. Çünkü serüvenlerinin ilk yıllarında müzikte başka rüzgarlar esiyordu. Pes etmeden inançla rüzgarı kendilerine doğru çevirmeyi başardılar.
Peş peşe gelen kalple yapılmış albümler, milyonların hep bir ağızdan söylediği şarkılar ve stadyumları hınca hınç dolduran sponsorlu konserlerle artık müzikte onların zamanı başlıyordu. Türkçe rock müziğe yeni bir soluk getirip kendi kuşaklarının sesi oldular. Amatör müzisyenlerin de yolunu açtılar.
Şebnem Ferah şarkılarında hepimizin acılarını anlatırken, yaralarımıza şefkatle pansuman yaptı. Üzerine yara bandını ise Teoman yapıştırdı. Toplumsal meselelere de duyarsız kalmayıp daha özgür bir dünya için cesaret tohumları ekmeyi görev bildiler. Bütün o yıllara beraber tanıklık ettik. Hafta sonu Vodafone sponsorluğunda Harbiye Açıkhava’da peş peşe günlerde onları izleyince çok duygulandım ve ikisiyle de bir kez daha gurur duydum.
Hayatı şiire dönüştüren kadın
Cumartesi akşamı açılışı Şebnem Ferah’la yaptık. Sahnede hem kırılgan ve masum bir kız çocuğu, hem de yıllarla güçlenmiş savaşçı bir kadın vardı.‘Kadına Şiddet’i kınayan klibiyle dikkat çeken ‘Ya Hep Ya Hiç’le konserine başladı. Müthiş enerjisiyle kısa sürede hepimizi büyüledi. Sahnedeki dev LED ekranlar için hazırlanmış özel görsellerle bir dünya starı gibiydi. Yıllardır birlikte yol aldığı grup arkadaşlarıyla eşsiz bir uyum içindeydi. Her şarkı için özenle çalışıldığı belliydi. Kuliste sohbet ettiğimiz Ferah’a yeni albümünü de sordum. “Daha zamanı var” dedi. Geçmiş albümlerinde yer alan şarkılar için bazı sürprizleri olabileceğini söyledi.
Kot gömlekli bir rock star
Pazar akşamıysa sahne Teoman’ındı. Sadece sahne ışıklarının başrolde olduğu son derece sade ama şık hazırlanmış dekorda bir kot pantolon ve gömlekle sahneye çıktı Teoman. Başkası giyse sıradan olacak o halde bile hepimize bir rockstar’la dans ettiğimizi hatırlattı konser boyunca. Artık hayatla ilgili bütün meselelerini halletmiş, rahatlamış bir hali vardı. Keyfi çok yerindeydi. Hatta orkestra bir şarkıya yanlış girince espriyle karşılık verip dalgasını da geçti. Yine az konuşup sadece şarkılarını söyledi. Her nüansa ve duyguya özen göstererek çok da iyi yorumladı her şarkısını. Kuliste Göksel’le de aynı şeyleri konuştuk.
O da çok etkilenmişti. İki konser sonrası bir kez daha anladım, bir daha kolay kolay Teoman ve Şebnem Ferah gelmeyecek.
YARIN DENİZ’İN DOĞUM GÜNÜ
Deniz Seki, ne yazık ki yeni yaşına demir parmaklıklar ardında giriyor. Hazırlanış sürecine ve heyecanına tanık olduğum ‘İz’ albümü ise, Deniz’siz kliplenmeye devam ediyor. Geçen aylarda ‘Hayat 2 Bilet’ klibinde sanatçı dostları yer almıştı. Bugünlerde ise ailesi ve menajeri Özgür Aras’tan doğum günü hediyesi olarak ‘Bu Sevda Bu Şehre Sığmaz’ şarkısına duygu dolu bir klip geldi. Aysel Gürel ve Sezen Aksu’nun yazdığı bu şarkıyı rahmetli Ferdi Özbeğen yorumlamıştı yıllar önce. Deniz, Ferdi Özbeğen’i de, bu şarkısını da çok severdi. Başka türlü hayal etmişti her şeyi. Hayat… Ben de bu şarkıyla Deniz’in doğum gününü kutluyorum.
