Büyük ümitlerle geldiğimiz Siena’da dün gece “korktuğumuz da başımıza geldi”...
Bu zorlu seri öncesi baş ağrıtan ne varsa yaşadık Montepaschi Siena karşısında...
Rakibin ters gelen uzunlarını Mirsad ve Rasim ile savunma hayali, Mirsad’ın henüz hazır olmaması nedeniyle suya düşerken, Lavrinovic, kendisine göre ağır kalan uzunlarımıza karşı üç sayı çizgisinin içinden de, dışından da büyük üstünlük kurdu. Skor açısından kısır geçeceği “aşikar” olan böyle bir maçta direncin belirleyici olacağını söyleyip durmuştuk; öyle de oldu.
Bedeli ödedi!
Fenerbahçe, maçta ivme kazanıp öne geçtiği dakikaların kıymetini de bilemediği bir oyunu sahaya yansıttı. Maç içinde iki kez bunu yaşayan sarı - lacivertliler, rakibinin savunmada vites yükselttiği bu anlarda aynı karşılığı verememesinin bedelini de ödedi dün gece...
Kadro derinliğinin artılarını sahaya yansıtamadı, 7, taş çatlasa 8 kişi ile oynayan rakibine karşı bu anlamda da geride kaldı.
Her şeye rağmen eminim ki Fenerbahçeli oyuncular, hücum gücü sınırlı olan, McIntyre, Lavrinovic ve Thornton dışında “sıradan” oyunculara sahip, ancak “müthiş” bir takım disiplini ile 40 dakika canla başla mücadele eden bu rakibi aynı düzeyde savaşım ve dirençle yenebileceklerini “kötü” de olsa tecrübe etmişlerdir. Bu tecrübe, kalan iki maçı kazanmaya yetecek mi, bunu da hep birlikte göreceğiz.
