Fenerbahçe, on gün sonra çok önemli bir resmi uluslararası maç oynayacak. Rakip İsviçre’nin Young Boys takımı. Yani “çantada keklik” denebilir!
Hazırlık maçları neyse de, rakip keklik de olsa o maçın şakası yok. Buradan bakınca (kamp merkezinden) Fenerbahçe o takıma karşı da zorlanacak gibi. Çünkü işler iyi gitmiyor. Eksik çok, inanç zayıf, söz bol!
Çalkantılı bir dönemin ardından huzur arayan Fenerbahçe’nin hazırlık maçlarının ilk ikisi yenilgi ile kapandı. Dünkü Köln yenilgisi hiç de normal değil. “Hazırlık maçıdır; sonuç önemli değil” diyenler olacaktır mutlaka.
Fenerbahçe gibi bir takımın, bu debelenme döneminde çıkış ararken teknik direktörlüğe getirdiği Aykut Kocaman’ın pozisyonunu, eylemlerini, tarzını desteklemek gerekir elbette. Ama eleştirmek de şarttır. Bunu başta yönetim, kabul etmelidir!
Amaçsız, çabasız
Kocaman’ın kendisi de dünkü takımının halini, pratikteki durumunu asla açıklayamayacaktır. Mazereti olmamalıdır. Fenerbahçe hazırlık maçı da olsa kimseden 5 gol yememelidir.
Amaçsız, çabasız, inaçsız bir ekibin başında bu kadar sakin durmak, hiçbir şeyi çözemeyecektir. Antrenman yönetimini Ömeroviç’e bırakıp, kollar kenetli şekilde kenardan izlemekle bu iş olmayacak gibi görünüyor. En azından bana öyle geliyor.
Ama işin gerçeği şu ki, Fenerbahçe geçen sezonkinden daha garip bir duruma düşmemek için acilen önlem almalı. Evet şimdiden. Kocaman kağıt üzerinde değil, gerçekten otoriter olmalı. Keyfi sakatların acilen takıma katılımı sağlanmalı. Hatta bugün hepsi Belçika’ya gelmeli. Artık transfer yapılmalı. Oyuncular, göstermelik “Aykut hoca için” söylemlerini bırakıp fedakârlıkta bulunmalı.
Yoksa tekerlek kırıldıktan sonra yol gösteren çok olacaktır.
