CM 01-02'yi oynamayı neden bu kadar çok seviyoruz?

Öncelikle sakin olun, her şey normal. Çünkü Championship Manager zamansız bir oyun. Ve sırrı çok ama çok basit. Farkındaysanız CM demiyoruz sadece. 'CM 01/02' diye özellikle belirtiyoruz. Kendince kuralları olan, bir önceki 2000-2001 sezonuna göre daha oturaklı, daha karmaşık, daha sistematik bir oyun. CM 01/02 sonrasında Football Manager yani FM çıktı. Ama hiçbir zaman eski tadı yakalayamadı. Sebebi ise grafiklerinin biraz daha 'profesyonel' olmasıydı ancak asla eski tadı veremedi.

Aslında en çok da yalın olduğu için temas ediyor

Oyunların kendilerini geliştirmesi pek çok açıdan olumlu olsa da insanların CM'yi aslında fazlasıyla basit ve kolay oynanmasından yani son derece primitif bir tasarıma sahip olmasından ötürü sevdikleri ve asla ondan kopamadıkları gün gibi ortada. İşin içine 'profesyonellik' adı altında çeşitli grafikler girdiğinde ister istemez oyun başka bir noktaya taşındı ve günümüzde pek de ilk dönemlerindeki kadar heyecan verici olmamaya başladı. Tamam bunda suyun azalan faydası kuralı gibi 'Ne kadar çok aşina olursanız o kadar az heyecan duyarsınız' mantığı da devrede. Ama daha da ötesinde bir şeyin en primitif, en yalın, en kolay algılanabilir halinin yani bir şarkının akustik versiyonlarının temas etmesi boşuna değil. Yalınlık çünkü her şeyin özü.

Kennedy Bakırcıoğlu, Okoronkwo ve daha niceleri...

CM 01-02'nin öncekilerine göre daha oturaklı, sonrakilerine göre daha yalın olmasının haricinde bir de genel olarak bir zamansızlık durumu var CM özelinde. Oturup altyapıdan futbolcuları keşfedip onlara şans veriyor ve sonra çılgınlar gibi 10 yıl boyunca oyunda coşuyor da coşuyorsunuz. Başarının sonu yok. Zaten CM'de başarılı olmak da, hile yapmadığınız sürece, o kadar da kolay değil. Oyundaki adıyla Siirt JETPAspor'u alıp Şampiyonlar Ligi şampiyonu yapın mesela. Alın size zorluk. Zorluksa zorluk. Sonu yok. Kapatın kapıları. Telefonlarınızı cevaplamayın. Ve CM'nin dünyasında kaybolun. Altyapıdan keşfettiğiniz Shakhtar Donetsk'in Aghahowa'sı, Okoronkwo'su, ya da Kennedy Bakırcıoğlu'sundan Ibrahimovic'ine, Deisler'inden Selakovic'ine rahat 10 yılı tamamlayın. CM 01-02 gibi zaman içerisinde kültleşmeyi başaran oyunlara artık öyle çok da rastlamıyoruz. Ben oynadığımda ortaokuldaydım şimdi kocaman bir insan oldum. Değerini bilelim, yüceltelim, oynamaktan vazgeçmeyelim.

twitter.com/mayksisman
instagram.com/mayksisman
youtube.com/mayksisman
can.sisman@milliyet.com.tr