YAŞLANIYORSUNUZ, BUNU KABUL EDİN
15 Kasım 2009SORU: Son birkaç haftadır devamlı surette yorgunum ve canım hiçbir şey yapmak istemiyor... Acaba domuz gribi mi oldum diye test yaptırdım, hiçbir şeyim yok. Kendimi güçsüz ve suçlu hissediyorum. Eşim ve çocuklarım bu durumuma anlayış gösterdikçe daha da karanlık bir kuyunun dibine doğru çekiliyorum sanki. Üstelik böyle bir durumda olmam için hiçbir sebep yok. Sevdiklerimin (yaşlı olmalarına rağmen annem ve babam da dahil) sağlıkları yerinde, içinde bulundugumuz ekonomik krize rağmen hem kızlarımın hem de eşimin işleri gayet iyi gidiyor. Maddi sıkıntımız yok. Ben de geçen yaz emekli olduktan sonra evde özel İngilizce dersi vermeye başladım. Şimdiden altı öğrencim var.
Aslında belki kendimi en iyi hissettigim anlar ögrencilerimle ders yaptığım anlar. Gençlerle ve çocuklarla canlanıyorum. Zaten çalışma hayatım hep öğretmen olarak geçti. Ama çok yorulmuştum ve bu teneffüse ihtiyacım vardı. Hele bir ay evvel kızımın bebek beklediğini öğrendiğimde dünyalar benim oldu. Şimdi onunla birlikte ilk torunumu büyütme hayalleri kuruyorum. Ama dediğim gibi, derinlerde bir yerde kendimi güçsüz ve isteksiz hissediyorum.
Hayatımda böyle hissetmemişimdir. Menopoz zamanı bile, bütün akranlarım