Kemal Biçer

Beni pohpohlarsan, sana inanmam.
Beni eleştirirsen, seni sevmem.
Beni görmezden gelirsen, seni affetmem.
Ama bana cesaret verirsen, yüreklendirirsen seni asla unutmam...
Demiş şair...
Amatörün Dünyası 10. yılında cesaretten, güvenden, şefkatten, istikrardan, umuttan yana olan yazılarına ve Kanal 35’teki yayınlarına devam ediyor.
Fırtınalı ve stresli bir yaşamın her alanını, tüm ligleri ve branşları bir savaş alanı değil, bir dans pisti olarak görüyoruz, iki ileri bir geri.

Teknik adamlar, koçlar takımlarının ya da sporcularının zayıf ve güçlü yönlerini bilirler, rakiplerinin de taktik ve teknik analizini yaparak önlem alırlar, stratejiler belirlerler.
Bunların dışında İnsanların bazılarının kendisinin bile göremediği, tüm yaşamını güçlü bir şekilde etkileyen, şekillendiren kör noktaları vardır.
Bunları tespit edenler, oyuncularının danışanlarının bunu fark etmesini sağlayanlar, başarının sırrını yakalamış, boşluk dolduran değil, boşluk yaratan, aranan, iz bırakan lider yönetici veya koçlar olmuşlardır.
Bu noktaları yakalayabilmek, kişileri uyandırmak, bir deneyimin ve sezgilerin sonucudur.
Kör noktalar öyle ya da böyle bilinç altına yerleşmiş kişileri olumsuz yönlendiren ve etkileyen inanç kalıplarıdır.
Bunların oluşmasının bir nedeni vardır.
Bunları açığa çıkarmanın yok etmenin de bir yolu ve yordamı her zaman olmuştur.

Zafer; zafer benimdir diyenlerindir.
Başarı “başarılı olacağım” diye başlayanın ve “başarılı oldum” diyebilenlerindir.
Mustafa Kemal ve arkadaşlarını Cumhuriyetin 89. yılında minnet ve şükranla anıyoruz.
Başarrı ve zaferle ilgili sözlerini unutmuyor, en umutsuz ve çaresiz anlarımızda yolumuzu aydınlatan bir ışık olarak hatırlıyoruz.
Hedefe kilitlenenler ve oraya nasıl varılacağına inananlar ve bilenler için on ikiyi ıskalamak imkansız gibidir.
Önce başarıyı zihnimizde hazırlamalıyız.
Mış gibi başarılı olmuş gibi birincilik kürsüsüne çıkmış, şampiyonluk kupasını almış gibi hissetmeliyiz.

Dün, artık bir rüyadır.
Yarın ise bir hülya.
İyi geçirilen, barış ve sevgi dolu günler; bütün dünleri mutlu birer rüya ve her yarını birer umut hülyası yapar.
Öyleyse bugüne iyi bak...
Çünkü bayram sabahının bize verdiği selam budur.
Hayat ve zaman “Geçmişe gömülemeyecek” kadar değerlidir.
Gelecek endişesi taşımayacak kadar sonsuzdur hayatlarımız...

Tarlasında çalışmakta olan Nasrettin Hoca’ya tanımadığı biri yanına yaklaşır.
“Kozbeyli Köyü’ne kaç saatte gidebilirim?” diye sorar.
Hocadan ses seda yoktur. Genç üç beş kez aynı soruyu tekrarlar ama ses çıkmayınca yoluna devam eder.
Epey uzaklaştıktan sonra “evlat” diye bağırır Hoca.
Merakla geri dönen gence “Sen iki saatte anca gidersin” der.
Gençliğinin verdiği tepkiyle madem Foça’nın yaren dedesiyle, ormanlarıyla ve dibek kahvesiyle ünlü “Kozbeyli Köyü’nü biliyordun da daha önce bana neden söylemedin” diyerek kızar.
Bilge Hoca gülerek, “Bu güzeller güzeli köyü kim bilmez ki ama senin ne hızla yürüdüğünü görmeden nasıl cevap verebilirdim” der.

Yaşlı baba, “ölüm hak, miras helal” diyerek oğullarını yanına çağırır ve mallarını taksim eder.
Geriye paylaşılmayan 17 deve kalır.
Develerin yarısını büyük oğluna, üçte birini ortancaya, dokuzda birini küçük oğluna bırakır.
Çocuklar teşekkür eder.
Gün gelir, baba Hakk’ın rahmetine kavuşur, gayrimenkul ve menkulleri bölüşürler ama develeri bir türlü pay edemezler.
17, ne ikiye, ne üçe, ne de dokuza bölünür.
Kardeşlerden biri, “Develerden birini keselim” der.

BAL’ın 2. haftasını geride bıraktık. Bu güne kadar konuştuğum yöneticilerin abartısız tamamının ortak görüşü “Bu lig bu kadar yatırım, emek ve alın terine değer mi?” şeklindeydi. Bence değmez! Bile bile lades bu...
Bu statünün sonunda kulüplerimiz maddi-manevi zarara uğratılıyor. Çoğu takım “belediye destekli” yollarına devam ediyor. Yarın bir gün vatandaşın biri, “Kardeşim sen benim vergilerimi, harçlarımı yani paramı boşa mı harcıyorsun” dediğinde o yönetici cevap verebilir mi?
TFF’nin amatör işlerden sorumlu yöneticilerine sesleniyoruz. Sizler bu takımların başında olsanız, mevcut durum karşısında nasıl tepki verirdiniz? Yüz binlerce liraya kurulup, büyük yatırımlar yapılan bir kulübü sezon başında “kafadan” düşürüyorsunuz. Diğer takımlara da “Yüzde elliniz düşebilir” diyorsunuz. Futbolumuz, “Gemisini kurtaran kaptan” anlayışıyla yönetiliyor maalesef...
Kanal35 ekranları ve Milliyet Ege sayfalarından haykırıyoruz; Dönün bu yanlıştan... “Kulüplerimiz camialarıyla karşı karşıya kalıyor” dediğimizde dağlardan taşlardan ses geliyor ama sizden tık yok! Kibirden değildir umarız, kibarlıktandır.
Tahterevallinin bir ucunda sen, bir ucunda ben; bunaldım bu dengesizlikten...

Aylardan sonra amatörler sahaya görkemli bir şekilde indiler.
Herkesin dilinde aynı nakarat:
“Özledim, çimin kokusunu özledim. Özledim, sımsıcak ter kokusunu özledim.
(Suni çim de bir değişik kokuyor vallahi.)
***
Yeşilova-Çiğli maçına ilgi büyüktü. Seyircinin şovu muhteşemdi.
Kitleleri olumlu yönlendirdiğinizde, arenalar bayram yerine döner; terapi merkezi olur.