Özay Şendir

■Dünya askeri havacılık tarihinde mümtaz bir yerimiz var. İlk savaş uçağı 1911 Trablusgarp Savaşı’nda İtalyanlar tarafından Osmanlı ordusuna karşı kullanıldı. Çanakkale Savaşı’nda hem biz hem de İtilaf Devletleri istihbarat amaçlı uçuşlar yaptılar. 1918’deki Suriye cephesi mağlubiyetine İngiliz uçakları neden oldu. Sakarya Savaşı sırasında bizim iki eski, Yunanlıların 18 uçağı vardı. Atatürk, Büyük Taarruz öncesi, Fransızlar ve İtalyanlardan 31 adet uçak aldı. Bu uçaklar özellikle istihbarat anlamında çok işimize yaradı. Atatürk 1 Kasım 1924’te TBMM’yi açış konuşmasında “Hava Kuvvetleri’ne Yüce Meclis’in özellikle ilgisini ve dikkatini çekmek isterim” cümlesini kurdu. Neredeyse bir asır sonra Kaan ilk uçuşunu yaptı. Ne acı ki, Mustafa Kemal Atatürk’ün adını ağzından düşürmeyenler, birinci sayfalarında haber yapmadılar bu ilk uçuşu. İktidara muhalif olmakla, Türkiye’ye muhalif olmak arasında çok kalın bir çizgi vardır,

19 litrellik bir damacana su düşünün. 

Birisi, o suya haberimiz olmadan iki damla idrar karıştırsa, suyu içer ve bir şey anlamayız. 

Buna karşın o damacanaya gözümüzün önünde iki damla idrar karıştılırsa o suyu içmeyi midemiz kaldırmaz. 

Bir süredir Türk-Yunan ilişkilerinde yaşanan normalleşmeyi temiz su olarak düşünüp devam edelim. 

Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Mayıs’ta Türkiye’yi ziyaret edecek olan Yunanistan Başbakanı Miçotakis, bu sürecin arkasında duruyor, suyun zehirlenmesine izin vermiyorlar. 

Buna karşın Yunanistan’ın Başbakanı olma hayalini gerçekleştirmek için Dışişleri Bakanlığı dönemini sonuna kadar Türkiye düşmanlığı yaparak geçiren şimdiki zamanın Milli Savunma Bakanı Dendias, o suyu kirletmeye çalışıyor. 

***

Yunanistan Başbakanı Miçotakis, akıllı bir adam, Dendias’ı Dışişleri Bakanlığı’ndan Yunanistan’dan çok kendi siyasi hedefleri için çalıştığını fark ettiği için aldı ve siyasi muhataplık konusunda çok alan bulamayacağı Savunm

Monarşi dahil dünyadaki tüm sistemlerde zaten bir hükümet var.

Demokrasinin sağlıklı işlemesinde fark yaratan unsur, başta ana muhalefet olmak üzere muhalefet partileridir.

Ana muhalefet partisi kuvvetli olursa olası bir hükümet krizi, rejim krizine dönmez, sorun kolaylıkla aşılır.

Sadece bu değil, ana muhalefet partisi aynı zamanda insanların demokratik rejime bağlılığı açısından önemlidir.

Partisi seçimlerde durmadan başarısız olan insanlar zaman içerisinde önce sandığa gitmekten vazgeçer, ardından demokratik rejime inancını kaybeder ve fikri iktidara gelebilsin diye demokrasi dışı yollara sapmak isteyenlerin etkisine açık hale gelir.

15 Temmuz gecesi Bağdat Caddesi’nden geçen tankları alkışlayabilen ruh hali, umutsuzluğu kronik hale gelmiş seçmen grubudur. Bu açıdan baktığımızda CHP’nin mutlaka yapması gerekenler var.

İlk yapılması gereken de “iktidar zamanla yıpranır, sıra nasıl olsa bana gelir” kolaycılığından çıkıp, başta ulusal güvenlik olmak üzere temel konularda halka güven vermek olmalı.

MS 2024, musluktan su içme lük

1 Amerikan doları 3,6 İsrail şekeli ediyor.

1 kilogram patates 15 şekel yani 4,16 dolar yani 128,5 lira.

Mercimeğin kilosu 55 şekel yani 15,2 dolar yani 471,16 lira.

Beyaz un bulmak çok zor, bulursanız kilosu 70 şekel yani 19,4 dolar yani 599,66 lira.

Tavuk ve domates bulunamadığı için fiyatı yok.

Zor bulunanlardan 400 gramlık bir paket makarna 25 şekel yani 6,94 dolar yani 214,16 lira.

Pirincin kilosu 40 şekel yani 11,11 dolar yani 342,66 lira.

Türkiye, topraklarındaki altını çıkarmak zorunda mı?

Bu soruya rakamlarla cevap vermek lazım.

Türkiye’nin 2023 yılı dış ticaret açığı 106 milyar dolar oldu.

2023 yılının sadece Ocak-Ekim ayları arasında altın ithalatına 30 milyar dolar para ödedik, yıl sonunda altın ithalatımız 319 ton oldu.

İthal ettiğimiz altının bir kısmını işleyip, yüksek katma değerle ihraç ediyoruz ama ödediğimizi karşılayamıyoruz.

Ekonomi Yönetimi, altın ithalatını kontrol altına almak adına çeşitli önlemler aldı ama daha gidecek çok yolumuz var.

Bir başka rakam, Türkiye topraklarından yılda 40 ton kadar altın çıkarılıyor, sektör uzmanları, yılda 100 ton üretim yapılabilir diyor ama bunun çevre maliyeti ne, bu kadar büyük yatırımları kim yapacak, büyük bir soru işareti…

CHP’de tekrar aday gösterilmeyen ilçe belediye başkanları “eylemlerine” devam ediyorlar. İlk “eylem” yeri Çeşme olmuştu, son “eylem” yeri İstanbul İl Başkanlığı’nın önü oldu.

Çıkıp da “Başkan olarak da üye olarak da partim için tüm gücümle çalışmaya devam edeceğim” diyemediler.

Bu eylemleri parti içi demokrasi mücadelesi gibi sunanlar var, aday belirleninceye kadar mücadele, aday belirlendikten sonra eleştiri haktır.

Ancak sokaklara dökülüp, “Seçtiğiniz aday mahalle adlarını bile sayamaz” diye eylem yaptığınızda artık belirlenen adaya değil, partinize zarar vermeye başlarsınız ki bunun kabul edilebilir yanı olmaz.

Keşke birileri bu ilçe belediye başkanlarına “Sizin için parti mi önemli yoksa koltuğunuz mu?” diye sormayı akıl edebilse.

Havuz problemi 2024

Dünyada kuraklık o kadar arttı ki, artık tarlalar sulanamıyor, İspanya gibi ülkeler su kullanımına kısıtlama getiriyor.

Kaliforniya, yeraltı su kaynakları tükenmeye başladığı için on binlerce badem ağacını s&

*Güneydoğu’da terörün etkisini en çok hissettirdiği dönemlerde sabah ilk uçakla Diyarbakır’a gelip akşam son uçakla dönen, kısıtlı zamanın büyük kısmını Kaburgacı Selim Amca’da geçirip, Sıtkı Usta’dan hediyelik kadayıf alan, 2-3 yerde fotoğraf çektirip sonra bir hafta boyunca Güneydoğu yazan çok isim gördüm. Bir coğrafyayı, sokağın ne düşündüğünü anlamanın 12-13 saate sığmayacağını gayet iyi biliyorum. Milliyet muhabiri Uğur Yıldırım, Ocak ortasından beri deprem bölgesinde il, il, ilçe, ilçe dolaştı. Dünya tarihinde yok denecek kadar az görülmüş bir felaketin ardından, daha kimseler gitmeden depremzedelerle, bürokratlarla konuştu.

*Şubat’ın hemen başında Çiğdem Yılmaz, depremin ardından ilk kurtarma ekiplerini, ilk yardım malzemelerini götüren askeri kargo uçağına bindi. O günün duygusunu, felaketin merkezine uçanlarla konuştu. Sonra Hatay’ın içerisindeki 2. Hudut Alayı’nı, binaları yıkılmayan ama çatıdan düşen

Mükremin Çıtır’ı hatırladınız mı?

Yılmaz Erdoğan’ın yarattığı bir karakterdi. Delikanlılık kültürünün yürüyen hali, Türkçesi meramını anlatmaya yetmediğinde şiddete kayan, raconu bol bir karakterdi.

O televizyon karakterini çok sevdik hepimiz, sokakta, Mükremin Çıtır diye çağrıldığı da oldu Yılmaz Erdoğan’ın.

Bir iş tuttu mu, mutlaka benzerleri gelir ya, Mükremin’den Recep İvedik karakterine ulaştık sonra.

Bu işler dünyada da böyle:

ABD yapımı 24 diye bir dizi vardı, her bölümde bir günün sadece bir saatinde olanlar anlatılırdı.

İçinde akıl oyunları da olan bir diziydi, ilk sezonun 24 bölümünde toplam 13 kişi ölmüştü.