10 numaranın sorumluluğu ağırdır. Yoğunlaşması gereken şey, duyguları değil mantığıdır. Daha büyük ve daha önemli maçlarda (bunun derbi olması gerekmez bir final maçı da olabilir) büyük takımın 10 numarası böyle oynamaz. Çünkü O bilir ki sinirlenip topu ye çarparsa ve kendini yere atarsa sarı kart görecek. İki sarı kart görürse de oyundan atılılacak. Takımından biri kırmızı görürse var oşan tempo düşecek. 2018 model Galatasaray’da bunu konuştuğumuza inanamıyorum!
Bay Younes, futbolu ve fikirleri yetersiz olduğu yetmiyormuş gibi bu maçta takımına ekstra zarar da verdi. Kendini yere atmak, hakemi kandırmaya çalışmak gibi basitlikler mümkün olduğunca adap dışı bir davranış. Bu konuda kimsenin itirazı yok. Tamam ama olaya bir de şöyle bakalım. Belhanda, “Bari bu 10 numarayı taşımama rağmen futbolumla takımımı kurtaramıyorum, belki hakem bunu yer” dedi ve kendini yere attı ya? Ben de şunları sorarım. Sen bu güne kadar kaç kere böyle bir aldatmayı becerdin de bu yolu tercih ediyorsun? Neyi başardın da bunda başarılı olabileceğini umuyorsun? Gerçek bir özgüven eksikliğinden başka bir şey değil!
Bir sorum da size. Belhanda Galatasaray’da neden var? Umarım Hagi’nin derbi saatinde çok önemli bir işi çıkmış, Alex de maç saati gelmeden uyuyakalmıştır da Belhanda’yı izleyememişlerdir. Ayıp!
KOCAMAN BECERİKSİZLİK
Galatasaray 10 kişi. Ne baskı kalmış ne özgüven. Taraftar suspus. Stadyumda fısıltıların gürültüsü kulakları tırmalıyor. “Eyvah Fenerbahçe bizi mahvedecek...” Her şey tamam yani. Geriye bir tek durumun farkına varıp maçı almak kalıyor. Üstelik daha 20 dakika var ve sen Fenerbahçe’sin, yaparsın ama sonuç 0-0. Neden?
Maç sonunda F.Bahçe’li bir oyuncudan “Rakip baskı yaparken yorulduk, onlar 10 kişi kalınca da baskı kuramadık” cümlesini duydum. Rezillik! Aykut Kocaman’ın antrenmanlarda bilimden yararlandığı haberlerini okuduk. Bilgisayarlar, tabletler, elektronik atletler... Performanslar ölçülüyor, sarf edilen eforlar not alınıyor. Oyuncuların fiziksel kapasitelerini arttırmak için en üst düzey teknoloji kullanılıyor diye biliyoruz. Peki bu kadaş önemli bir maçta sahada bunu neden göremiyoruz? Göremeyiz çünkü kafada hırs yok, istek yok. 8 olan puan farkı şöyle dursun, aralarında 8 ışık yılı zaman farkı bile olsa F.Bahçe’nin makası daraltması lazımdı. Hani gerekirse öl ama o G.Saray’ı yen. Kaldı ki ölmeye de gerek yoktu. Kocaman’ın tecrübesi, ayağına gelen fırsatı değerlendirmeye yetmedi. Bu konuda kurduğum ilk 6 cümle hayal ürünüm değil, gerçeklerdir. Çok temiz bir fırsat kaçtı. Çok...
