Deniz Sipahi

BAŞARILARI alkışlamalıyız.
İnsanları, kurumları teşvik etmeliyiz.
Böyle düşünüyorum.
Ve İzmir Bornova Anadolu Lisesi’ni gönülden kutluyorum.
Ortaokulu Saint Joseph’te okudum; lisemiz olmadığı için Tevfik Fikret’e gittim.
İzmir’de bazı okullar arasında tatlı bir rekabet vardır.
Okuduğum bu okulların yanına Amerikan Koleji, Atatürk Lisesi’ni ve İzmir Bornova Anadolu Lisesi’ni de eklemeliyim.

GEÇEN hafta Akhisar’da, Keskinoğlu tesislerindeydim.
Mehmet Keskinoğlu, Esin Keskinoğlu Onaran, Hamit Keskinoğlu, İsmail Keskinoğlu ve Keskin Keskinoğlu aynı masada yemek yedik.
Aileyi çok uzun yıllardır tanıyorum.
Grubun kurucusu İsmail Keskinoğlu, 2001 yılında aramızdan ayrıldı.
Son günlerine kadar çalıştı; yeni projelere öncülük etti.
Daha doğrusu ikinci, üçüncü kuşağa desteğini hep hissettirdi.
2000’li yıllarda grubun büyümesi ve gelişmesi için çok önemli olaylar oldu.

Bugün size gurur duyduğum, ayakta alkışladığım bir gençlik grubundan bahsedeceğim. Gençler kendilerine “İlk Adım Grubu” demişler.
Üniversite öğrencilerinden oluşan bu grubu birleştiren ortak bir özellik var.
O da her gencin “Eğitim İçin El Ele Grubu”nun bursiyer öğrencileri oluşu.
“Eğitim İçin El Ele” hareketini geçen yıl yazdığım bir yazıda sizlere anlatmıştım, organizasyonun nasıl kurulduğunu ve nasıl büyüdüğünü tekrar hatırlatacağım.
“İlk Adım”ın bu pırıl pırıl gençleri; bir gün bir araya gelmişler ve aldıkları bursların karşılığını nasıl verebileceklerini düşünmüşler.
Ve karar vermişler.
“Biz de burslar vereceğiz. Maddi, manevi ihtiyacı olan genç kardeşlerimizle birlikte hareket edeceğiz...”

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin “2009 Yılı Hizmet Ödülleri” töreni geçen gün yapıldı. Ödül alanlardan biri de Selçuk Yaşar‘dı. Selçuk Bey, törende oldukça heyecanlandıydı. Teşekkür konuşması yaparken sesi titredi.
Ve mikrofondan, “Hayatımın en büyük başarısı” diyebildi.
Selçuk Bey‘i uzun yıllardır tanırım; sakindir, soğukkanlıdır. Ama böyle törenlerde kendini tutamaz, duygusallaşır. Yaşar; Türk sanayisinde ilklerin insanıdır.
İlk boya üretimi, boya fabrikası, otomobil boyası...
İlk bayi örgütü, maden tesisi, bira fabrikası... İlk matbaa mürekkebi, kağıt fabrikası...
ilk 1000 yataklı otel, uzun ömürlü süt, entegre et tesisi, kimyasal gübre fabrikası...
İlk yem üretim tesisi, şişede ilk su, kültür balıkçılığı tesisi...

FUTBOL Federasyonu Başkanı Mahmut Özgener, sabahtan aradı. “Doğrusunu yazmışsın” dedi ve ilave etti.
“Türkiye, Euro 2016’ya talip. Almak için elimizden geleni yapacağız. Aldığımız takdirde maç programına İzmir’i de alacağız. Daha önce söylediğim gibi UEFA’nın kriterleri var, buna uymak zorundayız.
Elbette İzmir’in de modern bir stat yapması lazım. Ama bunlardan daha önemlisi yazdığın gibi sadece UEFA için değil, İzmir’in futbol geleceği için de daha iyi bir stat tasarlamalıyız...”
Özgener, dün büyükşehir belediye başkanlarıyla bir araya geldi.
Teknik ekibi başkanlara dünya futbolunun bugünkü durumu ve geleceğiyle ilgili çok ayrıntılı bilgiler verdi.
Neler söyledi?
“Yurtdışından üç ayrı firmayla görüşmeler yaptık. Bu firmalar yeni futbol anlayışına ve seyircisine uygun statlar yapıyor. Dünyada uygulanan bazı modeller var ve örnek statlar... Türkiye’ye en uygun olanları hayata geçirmeliyiz. Değişen futbol mantığını şehirlerimize yerleştirmeliyiz. Modern tesislere

TÜRKİYE Futbol Federasyonu Başkanı Mahmut Özgener‘in geçen gün çok önemli bir çıkışı oldu.
“UEFA’ya sunulan adaylık dosyasında İzmir yeni stat yapma koşuluyla yer aldı. Mevcut tesislerle bu iş olmaz. Yeni stat yapılmazsa üzülerek de olsa İzmir’i programdan çıkarmak zorunda kalırız...”
Dünya Kupası’ndan sonra en önemli futbol organizasyonu olan ve tarihinde ilk kez 24 takımla düzenlenmesi planlanan Euro 2016’ya Türkiye de talip... Turnuvanın Türkiye’de olması halinde de maçların İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Kayseri, Konya ve Antalya’da yapılması planlanıyor.
Maçların İzmir’de yapılabilmesi için bazı şartlar var. O şartları bugün yerine getirmemiz mümkün değil.
Değerli dostumuz Özgener‘in başkanlığı İzmir ve Ege futbolu için bir şans... Çok uzun zamandır dile getirdiğim bir konuyu; Özgener de açıkça söylüyor. Ben İzmir’in Süper Lig’de bir takımının olmamasını büyük eksiklik olarak yorumluyorum.
Belki kulüplerimiz

BU sıralar Çeşme’yi çok konuşuyoruz. Gerçekten de temmuz, ağustos aylarında Çeşme çok hareketli ve eğlenceli... Peki ya diğer aylar?
Bu konuda herkesin bir fikri var. Dinliyorum, izliyorum.
Herkes bir şeyler yapma çabasında...
Ama önemli olan, büyük ve akılcı projelerde birleşmek; Çeşme’yi iyi tanıtmak ve turizm sezonunu mümkün olduğunca yaymak. Amerika’yı yeniden keşfetmeye gerek yok aslında...
Yapılabilecekler belli, dünyada öne çıkmış tatil beldelerinin izledikleri yol haritaları biliniyor.
Doğal güzellikler elbette önemli ama inanın bu yetmiyor; farklı olduğunuzu ortaya koymanız gerekir.
Kültürünüzle, tarihinizle, sanatınızla... Eğlencenizle, yemeklerinizle... Sağlık, alternatif tıp gibi ayrıcalıklarınızla... Ve elbette festivallerinizle...

Cumartesi günü size bir kitaptan, bir aileden ve bir sivil toplum örgütünden bahsettim.
Kitabın ismi “Kör Uçuş”tu. Yazan Gültekin Yazgan‘dı.
“Kör Uçuş”, çok küçük yaşta görme yetisini kaybeden Yazgan‘ın hayat mücadelesini ve başırı öyküsünü anlatıyordu.
Beni asıl etkileyen, Yazgan‘ın o dalgalı hayatındaki Türkiye Görme Özürlüler Kitaplığı’nı kurarken içindeki ruh haliydi.
Yazgan, Braille Alfabesi‘ni ve nota sistemini kendi kendine öğrenmiş. Dışarıdan ilkokul, ortaokul ve liseyi bitirmiş. Hukuk Fakültesi’ne girmiş, İngilizce öğrenmiş. İngiltere’den getirdiği kabartma kitapları çevirmiş, Hukuk Fakültesi’nde dersler vermiş.
Ve emeklilik döneminde en başa...
Yani kendisi gibi küçük yaşta hayata tutunmak zorunda olan çocuklar, gençler ve yeni başlangıçlar yapmak isteyen büyükler için Türkiye Görme Özürlüler Kitaplığı projesini hayata geçirmiş.