“Daha kaç kadının ölmesi lazım?”
“Çocuğunun annesini 29 yerinden bıçakladı”
“Ablasını kaçırana 9 kurşun sıktı”
“Sevgiliden kurşun yağmuru”
“Tartıştığı eşinin başını çekiçle ezdi”
“Boşanmak isteyen karısını bıçakladı”
“Eşini öldürdü sonra intihar etmek istedi”
* * *
Bu hafta sonu, cumartesi günü Milliyet Gazetesi’nin 13. sayfasındaki haberlerin başlıkları bunlar. Çok sıradan değil mi?
Bu tür haberleri fena halde kanıksadık. Sıradan bir dalaşmada karşılıklı silahların çekilmesi de kadınların sistematik katli de gazete sayfalarının, akşam haberlerinin olmazsa olmazı bizim için. Dehşete düşmeyi çoktan bıraktık bu şiddet dozu karşısında.
Sen de mi hocam?!
Sahne başına düşen adam öldürme sayısıyla rekortmen Kurtlar Vadisi serisinin başrol oyuncusu Necati Şaşmaz’a, nam-ı diğer Polat Alemdar’a sitem etmiş RTÜK Başkanı Davut Dursun.
Nasıl darlandıysa artık adam, dayanamamış, “Bir bölümde de silah sıkmadan, konuşarak sorunları çözün” deyivermiş.
Şaşmaz’dan gelen yanıt çok anlamlı (!):
“Sen de mi hocam?...” *
“Kurtlar Vadisi’ni silahsız düşünebilir misiniz? Silahı yasakladığınızda Kurtlar Vadisi diye bir şey olmaz ama her problem de silahla çözülmez ki. Sonuç olarak onu izleyen insanlarda, özellikle çocuklarda ‘silah, problem çözme yöntemlerinin en önemlisi’ fikri gelişiyor.”
RTÜK Başkanı Dursun’un tüm bu sağduyulu açıklamaları içimize su serpiyor ama evin haşarı oğlunun tatlı tatlı kulağını çekmekten öte bir yaptırım var mı bu sözlerde?
Şiddetin bu kadar yaygın olduğu bir ülkede, bu dizinin böyle olumsuz bir etkisi olduğu açık madem, tüm eleştirilere rağmen neden yıllardır bu dizi ekranlarda, sinemalarda?
Münir Özkul’un, Kemal Sunal’ın, Şener Şen’in Yeşilçam filmlerindeki komik küfürleri sansürleyip, filmlerin tadını tuzunu kaçırmakla uğraşacağına RTÜK, bu konuda bir şeyler yapsaydı ya vaktiyle.
Kabahat kimde?
En yetkili denetleme kurumunun başındaki kişinin eleştirisine “Sen de mi hocam” gibi geçiştirmelik, sıfır özeleştiri içeren bir yanıt veren oyuncu Şaşmaz’ın yukarıdaki silahlı, bıçaklı şiddet haberlerini gördüğünde özeleştiri yapmasını, “Bizim de kabahatimiz var bunlarda” demesini beklemek büyük saflık olur değil mi?
Yıllardır reyting rekorları kıran, filmleri dolup taşan Kurtlar Vadisi, bu ülkede medya eliyle şiddet-silah kültürü pompalamanın en iddialı örneğidir.
Bu nedenle dakikada bilmem kaç kişinin - tercihen Kürt ya da Yahudi- öldürüldüğü bu diziye oyuncusundan yapımcısına emek verenlerin tümünün, her gün yukarıdaki kanlı başlıkların bol bol atıldığı Türkiye portresine mühim katkıları vardır.
İyi de RTÜK Başkanı’nın dediği gibi zaten sorunların silahla çözüldüğünü zanneden bir toplumda, böyle bir dizi, bu kadar eleştiriye rağmen nasıl bu kadar müsamaha, hatta destek gördü, bizzat devlet büyükleri tarafından baştacı edildi bugüne kadar?
Bu vahim şiddet dolu tablonun faturasını bir diziye ve onun kasılarak yürüyüp, reklamlarda lüks daire satan jönüne kestim sanılmasın. Dediğim gibi sözüm, bu şiddete çanak tutan, benzin döken tüm medyaya, yetkililere ve politikacılara.
Bunca savaş, şiddet, silah kültürü püskürttükten sonra, kanlı, faşist dizilerle ya da doğrudan silah satarak, yasalarla silah almayı kolaylaştırarak ateşi körükledikten sonra kimse yaşananları cahil adamların dalaşması, kıskanç kocaların zıvanadan çıkması olarak yorumlayıp bu günahların vebalinden kurtulamaz.
n Önder Yılmaz’ın haberi, Milliyet, 3 Eylül 2011 Cumartesi
